دشمن با تحریک احساسات و حس نژادپرستی جوانان ایرانی، تلاش می‌کند، این آیین مقدس را از ما بگیرد، ما نیز باید آگاه باشیم و هر سخنی را با دلیل و برهان بپذیریم و فریب سخنان بی‌اساس دشمن را نخوریم.*
ایران عزیز مفتخر است که حدود 1400 سال پیش پذیرای دینی باشد که کامل‌ترین دین بود و بهترین نسخه انسان‌سازی را به بشریت هدیه کرد. ایرانیان بافرهنگ و مترقی که از ظلم و ستم پادشان خود به ستوه آمده بودند، به محض شنیدن ندای اسلام و شعارهای بلند او مانند برابر و برادری و عدالت و ... دل در گروه این آیین مقدس قرار داده و از درون مسلمان شدند و به راحتی خود را به سپاه اسلام تسلیم کردند و رسما مسلمان شدند.[1]
مردم با فرهنگ و باهوش ایران‌زمین، با تعالیم اسلام آشنا شدند و با تاکیدی که اسلام بر علم‌آموزی داشت، رشد کرده و بزرگ‌ترین دانشمندان جهان را به دنیای بشریت تقدیم کردند. لذا نبوغ ایرانی با تعالیم اسلامی در هم آمیخت و تمدنی ساخت که تمام جهان را تحت تاثیر قرار داد و تا مدت‌های مدیدی اروپاییان و تمدن غرب، از ترجمه کتب دانشمندان اسلامی استفاده کرده و تمام علوم خود را بر پایه نظرات دانشمندان مسلمان بنا نهاده بودند.
امروزه نیز دشمن، به خوبی نقطه قوت این سرزمین متمدن و بافرهنگ را تشخیص داده است و تمام توان خود را برای مقاله با آن به کار گرفته است. لذا با تمام توان به جنگ با اسلام آمده است و تلاش می‌کند که اسلام را از این مردم گرفته و دین و آیین این سرزمین را تغییر داده و با خود همراه سازد.
آنان برای رسیدن به مقاصد پلید خود، با انواع ترفندهای ویران کننده و القاء شبهات اعتقادی تلاش کرده‌اند که دین و باورهای دینی مردم این سرزمین را سست کرده و جوانان این مرز و بوم را از دانش و اعتقاد قوی خود جدا کرده و نسبت به اسلام و دین و مذهب، بد بین کنند و با این حربه، آن‌ها را بی‌دین کرده و برده خود سازند.
یکی از شبهات القاء شده در فضای مجازی و ماهواره این است که به جوانان ما با انواع دروغ و فریب‌کاری می‌گویند دین اسلام و بزرگان آن، کسانی هستند که در جنگ با ما ایرانیان شرکت کرده و پدران ما را کشتند و شما الان برای آنان مقبره و ضریح می‌سازید؛ برای آن‌ها گریه می‌کنید و بر سر و سینه می‌زنید؛ آیا انسان برای دشمن خود گریه و زاری می‌کند.
در پاسخ به این نکته توجه به چند نکته ضروری است:
1. ما شیعیان پیروان اهل بیت پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) بوده و تنها از راه و روش آن بزرگواران - که به حق جانشینان راستین پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) بودند- تبعیت کرده و تنها برای آنان عزاداری می‌کنیم، پیرو خلفا نیستیم و کارهای آنان را توجیه نمی‌کنیم و موافق هم نیستیم؛ حمله به ایران نیز در زمان خلافت خلیفه دوم صورت گرفت که هرگز مورد تایید ائمه اطهار(علیهم‌السلام) نبوده است.[2]
2. هیچ یک از اهل بیت پیامبر اکرم(علیهم‌السلام) در جنگ با ایران، حضورت نداشته‌اند. زیرا به اتفاق تاریخ‌نویسان امیرالمومنین(علیه‌السلام) در جنگ با ایران حضور نداشته است، درباره امام حسن و امام حسین(علیهماالسلام) نیز برخی از تواریخ تصریح دارند که در هیچ جنگی شرکت نکرده‌اند، برخی دیگر به صورت ضعیف و با لفظ «قیل» گفته‌اند که شرکت داشته‌اند، اما بدون شک حضورشان معقول نیست؛ زیرا حمله به ایران در سال 15 قمری صورت گرفته که در آن زمان، امام حسن و امام حسین(علیهماالسلام) بین 10 تا 15 سال بیشتر سن نداشته‌اند و نوجوان محسوب شده و اصلا معقول نبوده که یک نوجوان یا بهتر بگوییم یک بچه فرمانده لشگر باشد؛ دیگر امامان ما نیز اصلا وجود خارجی نداشته‌اند تا بخواهند در جنگ شرکت کنند.[3]
3. امام معصوم، ولی خدا بر روی زمین است و بر همه مردم دنیا واجب است از او اطاعت کنند؛ او واسطه میان خدا و خلق اویند، آنان حجت و جانشین خدا بر روی زمین هستند. ما این موارد را با ادله عقلی پذیرفتهایم، لذا اگر به مرقد امام یا امام زاده‌ای می‌رویم، از این باب است که او را ولی و برگزیده خدا بر روی زمین می‌دانیم، به همین خاطر است که از او طلب شفاعت می‌کنیم و او را بین خود و خدا واسطه قرار می‌دهیم، لذا قیاس امام یا امام‌زادگان با انسان‌های معمولی قیاسی باطل و نادرست است.
4. دشمن برای القاء شبهات شیطانی خود همه اعراب را یک کاسه کرده و یک حکم بر آنان جاری می‌کند؛ و با این کار تلاش می‌کند جوان ایرانی را عرب متنفر کرده تا به اهل بیت(علیهم‌السلام) نیز بدبین شود. ولی باید از خود بپرسیم، اگر اعراب و خلفایی که به ناحق حق امیرالمومنین(علیه‌السلام) را غصب کردند، به ایران حمله کرده و جنایاتی مرتکب شدند، چه ربطی به اهل بیت(علیهم‌السلام) دارد و چرا آن‌ها را باید محکوم کنیم؟ ما خود(شیعه) زخم خورده انحراف ایجاد شده در صدر اسلام هستیم.
هرگز ائمه اطهار(علیهم‌السلام) را نباید با خلفا و پیروان آنان مقایسه کرد و گفت هر دو عرب بودند، پس هر دو دشمن ما هستند، آن‌ها ابتدا خلافت و جانشینی را از امام اول ما ربودند و مقام او را در اسلام غصب کردند، سپس برای تامین منافع خود به ایران حمله کردند و کارهایی که کردند هم به خود آن‌ها مربوط است. لذا نباید ائمه اطهار(علیهم‌السلام) را متهم کرد که شما به کشور ما حمله کردید و پدران ما را کشتید. به راستی آیا اگر در جامعه پزشکان، چند پزشک مرتکب جرمی شوند، می‌توان همه پزشکان را متهم کرد، آیا اگر مثلا چند ایرانی در اروپا جنایتی مرتکب شوند، می‌توان گفت که همه ایرانی‌ها جنایت‌کار هستند و همه ایرانی‌ها را متهم کرد. بر این اساس، اتفاقات امروزه در عربستان توسط وهابیت خبیث نیز ربطی به اهل بیت(علیهم‌السلام) ندارد و هرگز نباید گفت، اعراب همه این‌گونه هستند، اعراب امروز در عربستان و بحرین و... هیچ سنخیتی با پیامبر و ائمه اطهار(علیهم‌السلام) ندارند، لذا نباید گفت که همه عرب هستند، پس عرب جماعت چنین است و چنان است.
4. ما خود سالانه بسیاری از معجزات این امامان معصوم را در زندگی روزمره خود می‌بینیم، از شفا یافتن بیمارانی که امید بهبودی آنان صفر درصد بوده، تا بینا شدن کور مادر زاد و فلج مادر زاد و هزاران کمک آنان در زندگی خود؛ لذا طلب شفا و کمک از آنان اصلا دور از ذهن نیست و چیزی است که روزانه ما با آن سروکار داریم و به عینه کمک این بزرگواران را در زندگی خود مشاهده می‌کنیم.
5. انسان دارای عقل و فطرت است و هر سخنی را باید با دلیل برهان بپذیرد با رد کند، به راستی باید از خود پرسید کسانی‌که این سخنان را بر زبان می‌رانند، چه دلیل منطقی و محکمه‌پسندی بر سخنان خود دارند، آیا صرف تعصب و نژادپرستی برای حکم کردن کافیست؟ آیا تحریک احساسات توسط دشمن، می‌تواند دلیلی برای حکم باشد؟
در نتیجه: دشمن با تحریک احساسات و حس نژادپرستی، تلاش می‌کند ما را از دین و آیین مقدس اسلام دور کند و ما را با آیین پوچ خود همراه سازد، اما ما نیز باید آگاه باشیم و هر سخنی را با دلیل و برهان بپذیریم و فریب سخنان بی‌اساس دشمن را نخوریم.
__*:نویسنده: محمد فرضی پوریان
__________________________________
پی‌نوشت
[1]. به این مطلب مراحعه کنید.
[2]. به این مطلب و این مطلب مراجعه کنید.
[3]. سایت حوزه