به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، اهمیت جایگاه مجلس به‌قدری مهم است که شاید بتوان گفت قاطع مسائل حیاتی و مهم کشور، وابسته به مجلس است و کشور را در بسیاری از موارد دچار دستخوش و تحولات اساسی داخلی و خارجی ساخته است و مجلس بی‌واسطه یا باواسطه در بسیاری از مسائل کلیدی کشور ریشه دارد.
به‌عنوان نمونه چندین مصداق می‌توان نام برد: تصویب کاپیتولاسیون در سال 41، عزل بنی‌صدر در سال60 و تصویب برجام در سال 1394 که هرکدام در مسیر و سرنوشت یک ملت تاثیر به‌سزایی دارد.
مجلس از دیدگاه امام(ره)، پایگاه مستحکم دفاع و مقاومت در مقابل نظام استکباری جهان محسوب می‌شود؛ تعبیر حضرت‌امام(ره) درمورد مجلس به این شرح است: «مجلس خوب، همه‌چیز را خوب می‌کند و مجلس بد همه‌چیز را بد می‌کند.» باور و اعتقاد حضرت‌امام(ره) به تاثیر چنین نهادی آنقدر قوی است که می‌فرمایند: «مجلس است که اساس یک کشور را به صلاح می‌کشد یا اساس یک کشور را رو به فساد می‌برد.»
از دیدگاه رهبر انقلاب نیز مجلس جایگاه والایی در نظام اسلامی دارد و مهم‌ترین مظهر الگوی مردم‌سالاری دینی محسوب می‌شود.
اطلاق مفهوم «ویترین نظام اسلامی» از سوی رهبر انقلاب به مجلس، با توجه به کاربرد کلمه ویترین در عرف مردم، نشان از اهمیت و جایگاه مجلس به‌عنوان یکی از نهادهای موثر و مهم حاکمیت ملی دارد.
مجلس هم به‌عنوان ویترین نظام، باید از بهترین افراد جامعه شکل بگیرد و متضمن تصویب بهترین قوانین و راهگشاترین نظارت و عملکرد باشد تا مصداق ویترین نظام بر آن صدق کند.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در جایی دیگر می‌فرمایند: «مجلس شورای اسلامی، حساس‌ترین بعدی است که نظام اسلامی ایران از آن به سمت هدف‌های خود عبور می‌کند. مجلس شورای اسلامی جایی است که امید ملت ما به آن نقطه است. این مجلس برای ملت سنگر است؛ اما سنگری در مقابل دشمنان، در مقابل آمریکا، در مقابل ضدانقلاب. آن کسی که مردم او را به این سنگر می‌فرستند، می‌فرستند تا در این سنگر از انقلاب دفاع کند.»بعد از پیروزی انقلاب و دستور امام مبنی‌بر برگزاری همه‌پرسی به‌منظور تعیین نوع حکومت و رای قاطع مردم با 2/98درصد به «نظام جمهوری اسلامی»، دین مبین اسلام و حفاظت و پاسداری از ارزش‌های دینی و الهی به‌عنوان اصول بنیادین نظام بین عموم جامعه ایران مورد پذیرش قرار گرفت، بنابراین باید برای انتخاب نمایندگان این نظام و مردم به این امر توجه کرد که مهم‌ترین دغدغه و اهتمام وکیل مجلس، ترویج هنجارهای دینی و استقرار ارزش‌های الهی باشد. در یک کلام نماینده باید مکتبی باشد و به‌معنای واقعی جمهوری اسلامی را بخواهد.
امیرالمومنین(ع) در نامه‌ای خطاب به یکی از کارگزاران خود می‌فرمایند: «بر تو شایسته است که با هواهای نفسانی مخالفت کرده و از دین خود دفاع کنی؛ هرچند برای تو ساعتی از زندگی نمانده باشد. خدا را به‌خاطر رضایت احدی از مردم خشمگین مساز زیرا خداوند جایگزین همه‌چیز می‌شود اما هیچ چیزی جانشین خداوند نمی‌تواند باشد.»
حال با توجه به نزدیک‌شدن به انتخابات یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی، حتما نیاز است نگاهی اصولی به ویژگی‌های یک مجلس دینی و کارآمد داشته باشیم؛ مجلسی که در بزنگاه‌ها و پیچ‌های تاریخی، کشور را دستخوش حربه و توطئه‌های بین‌المللی نکند.
مجلس یازدهم مصادف با چهل‌ویکمین سالگرد انقلاب اسلامی و اولین مجلس بعد از آغاز گام دوم حرکت «انقلاب اسلامی» است. بعد از استقرار نظام اسلامی، این مجلس ریل‌گذار تحقق استقرار دولت اسلامی خواهد بود پس باید از پختگی، رشد و بلوغ فکری مثال‌زدنی برخوردار باشد تا با برنامه به سمت این امر مهم حرکت کند. این نکته نیز نباید مورد غفلت قرار گیرد که برای یک نماینده مجلس تنها اعتقاد به اسلام کفایت نمی‌کند، البته این مهم اصلی لازم است اما کافی نیست. از مولفه‌های ضروری یک نماینده مردم -بعد از التزام به مکتب اسلام- تشخیص مصالح و مفاسد کشور، عالم به اقتصاد، آگاه به نیازمندی‌های مردم و مملکت، واقف به مسائل سیاسی و اوضاع کنونی جهان اسلام و غرب، بی‌اتکا به غرب و شرق، توجه به محرومان و مستضعفان، شجاع و امین و در یک کلام کاردان به امور مملکت اسلامی است.حال با تعیین این مولفه‌ها و فاکتور‌ها شاید بتوان گفت یک فرد حزبی خیلی بهتر می‌تواند در این مسیر حرکت کند؛ البته حزبی که در فواصل گوناگون آزمایش خود را پس داده باشد و در بزنگاه‌ها تغییر مسیر و نگاه نداده باشد، حزبی که در شب انتخابات تشکیل نشده باشد و بعد از انتخابات تعطیل نشود، حزبی که دارای گفتمان تعریف‌شده باشد و با وزش نازل‌ترین نسیمی به دیدگاه دیگر جریان فکری نلغزد.