سال 1393 سال اسب است . عنوان سال جدید این ایده را پیش روی مان قرار داد که سری به آرشیو آثار تصویری در سال‌های اخیر بزنیم و چهره‌هایی را که سوار بر اسب ایفای نقش کرده‌اند برابر نگاه شما قرار دهیم. این چشم های شما و این هم اسب سواران سرشناس ایران.
ورزش کردن راهی برای شاداب بودن است، فرقی نمی‌کند کدام راه را برای شادابی روح‌تان انتخاب کنید، مهم سرزندگی و شادابی روح و روان‌تان است. سوارکاری شاید ورزش مرفه هان به شمار بیاید، اما ورزشی است که خیلی‌ها دوستش دارند. شاید به خاطر رابطه نزدیکی است که سوارکاران با اسب برقرار می‌کنند یا هیجانی که دارد، در هر صورت یکی از ورزش‌های پرطرفدار است. خبر انتصاب مهناز افشار به عنوان دبیر هنری نخستین دوره آیین سوارکاری هنرمندان ایران، بهانه‌ای شد تا فهرست هنرمندانی که سوارکاری کرده‌اند را با هم مرور کنیم؛ حالا می‌خواهد برای حضورشان در فیلم باشد یا اینکه دنبال کردن حرفه‌ای این ورزش، مهم این است که اسب سواری را دوست دارند و توانستند رابطه خوبی با اسب‌ها و این ورزش برقرار کنند.
بهاره افشاری
دختری ترکمن سوار بر اسب
بهاره افشاری از دسته بازیگرانی است که به خاطر بازی در یک فیلم تمرین اسب‌سواری کرد. او برای بازی در آخرین فیلمش به کارگردانی حسن نجفی با عنوان «اسب‌ها همچنان می‌تازند» بازی می‌کند و به گفته خودش نقشی متفاوت با تمام نقش‌هایی است که تا به حال از او دیده شده است. نقش یک دختر ترکمن. او برای اینکه بتواند بهتر روی نقشش تمرکز کند، به شدت روی تمرینات اسب سواری تمرکز کرد. به نظر می‌رسد او یکی از اعضای تیم سوارکار هنرمند باشد.
لیلا بلوکات
شیفته اسب
لیلا بلوکات یکی از بازیگران فعال در عرصه ورزش است. این طور نیست که تنها به خاطر سرگرمی ورزش کند، بلکه سعی دارد تا جایی که می‌تواند در ورزش هایی که انتخاب کرده است، حرفه‌ای باشد. او یکی از اعضای ثابت تیم والیبال هنرمندان است و از بازیگرانی است که پیش زمینه قبلی برای ورود به تیم داشته؛ یعنی اینکه قبل از شروع بازی در تیم والیبال هنرمندان، والیبال را به طور حرفه‌ای دنبال می‌کرده. اما والیبال تنها ورزشی نیست که او انجام می‌دهد، او یکی از بازیگرانی است که سوارکاری را به طور حرفه‌ای انجام می‌دهد. «من در زندگی طبیعی نمی‌توانم دزد یا معتاد باشم و تمام هیجان‌ها، کنجکاوی‌ها و دغدغه‌هایم را در بازیگری خلاصه می‌کنم.» البته اسکی و سوارکاری و کوهنوردی که بلوکات می‌گوید عاشق این ورزش‌ها است. هرچند به خاطر سوار کاری مینیسک پایش آسیب دیده. ورزشی که به خاطر تبحر در آن قرار بود در «نردبام آسمان» محمد حسین لطیفی ایفای نقش کند.
رضا کیانیان
سوار بر اسب خاص
پیکی از هیجان‌انگیزترین اسب سواری‌ها را رضا کیانیان کرده است. او به غیر از اینکه در فیلم‌ها و سریال‌های زیادی اسب سواری کرده، روی صحنه تئاتر در نمایش «عرق خورشید، اشک ماه» اسب سواری کرده است. این بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون که به دلیل بازی در مجموعه‌های تاریخی تلویزیونی تاحد معقولی اسب‌سواری بلد است، این روزها مشغول تمرین سوار کاری با آقای نمازی معروف‌ترین مربی سوارکاری درآثار هنری و بدل‌کاری است. رضا کیانیان حدود 20 دقیقه در نمایش آتیلا پسیانی سوار بر اسبی به نام «شب‌خیز» که یک اسب نر است، بازی کرد. در واقع این اسب که سن آن حدود 8 ، 9 سال است، بیست و دومین بازیگر نمایش «عرق خورشید، اشک ماه» بود. گروه اجرایی این نمایش مدتی جست وجو کردند تا بتوانند اسبی پیدا کنند که از صحنه و تماشاگر نترسد و به این ترتیب اسب «شب‌خیز» برای این منظور انتخاب شد.
مهناز افشار
هنرنمایی روی اسب
مهناز افشار به عنوان اولین دبیر هنری نخستین دوره آیین سوارکاری هنرمندان انتخاب شده است و این انتخاب قطعا یک پیش زمینه‌ای داشته است. مهناز افشار در مورد سوارکاری و برگزاری آیین هنرمندان می‌گوید:« سوارکاری در کنار رشته‌های دیگری چون شنا و تیراندازی جزو ورزش‌های سفارش شده بوده که لازم است هنرمندان نیز به سهم خود به فراگیری و انجام آن مبادرت ورزند. سوارکاری یکی از جذاب ترین رشته‌های ورزشی انفرادی در عصر حاضر بوده که در ایران به‌ویژه نزد هنرمندان از جایگاه برجسته‌ای برخوردار است. در اولین دوره آیین سوارکاری هنرمندان سوارکار ایران از مبتدی تا حرفه‌ای می‌کوشند تا در کنار یکدیگر فضای همدلی و صمیمانه‌ای شکل داده و توانمندی‌های‌شان را درعرصه‌ای غیر از هنر به معرض نمایش بگذارند. بی‌شک پرداختن به اینگونه فعالیت‌های ورزشی پرتحرک و خاص از سوی هنرمندان، سلامت جسم و آرامش روان آنها را به دنبال دارد که از این قشر پرمخاطب الگویی برجسته‌تر برای جوانان این مملکت می‌سازد.»
پوریا پورسرخ «ناسپاس» با اسب
پوریا پورسرخ یکی دیگر از بازیگرانی است که به واسطه بازی در فیلم با سوارکاری آشنا شده. او تا به همین امروز سه بار تجربه اسب سواری در فیلم‌های سینمایی را داشته؛ «اسب‌ها همچنان می‌تازند»، «رستاخیز» و «ناسپاس». همین تجارب نشان می‌دهد که او هم شاید یکی از گزینه‌های اصلی برای تیم سوارکاران هنرمندان باشد. او در مورد سختی‌های کار در فیلم «رستاخیز» می‌گوید:«ما بیشتر جاها بدون اینکه دست‌مان را به دهنه اسب بگیریم سواری می‌کردیم. چون یک دست باید سپر را می‌گرفت و دست دیگر شمشیر را. آقای درویش کارگردان فوق العاده سختگیری است. برای یک پلان بسته از یک بازیگر، ما شاید چند روز وقت می‌گذاشتیم و اگر آن چیزی که دلخواه اوست محقق نمی‌شد، امکان نداشت او عبور کند. خیلی بی‌تعارف می‌گویم که «رستاخیز» کارگری من بود.
