نقرس اولین بار توسط مصریان باستان در 2040 سال پیش از میلاد مسیح شناخته شد. قرن پنجم پیش از میلاد، بقراط، پزشک نامدار یونانی، نقرس را «بیماری ناتوانی در راه رفتن» خطاب کرد و گفت که ارتباطی میان عادت های سبک زندگی و این بیماری وجود دارد.
علی رغم تاریخچه طولانی اش، نقرس همچنان به عنوان یک بیماری شایع در میان مردم باقی مانده و شمار افرادی که مبتلا به این بیماری می شوند مدام رو به افزایش است. وقوع نقرس در یک شخص می تواند با بیماری های قلبی-عروقی و متابولیکی نیز در ارتباط باشد.
در حقیقت، نقرس یک مدل آرتروز محسوب می شود که با ظهور ناگهانی و یک باره درد شدید همراه است. یکی از سربازان آمریکایی می گوید: «من تیر خورده ام، کتک خورده ام، چاقو خورده ام و حتی از هلیکوپتر هم پرت شده ام اما هیچ کدام شان قابل قیاس با درد نقرس نیست.»