در شانزدهمین روز از ماه مبارک رمضان(۱)
بسم الله الرّحمن الرّحیم
و الحمد لله ربّ العالمین و الصّلاة و السّلام علی سیّدنا و نبیّنا ابیالقاسم المصطفی محمّد و علی آله الاطیبین الاطهرین المنتجبین سیّما بقیّةالله فی الارضین.
بسم الله الرّحمن الرّحیم
و الحمد لله ربّ العالمین و الصّلاة و السّلام علی سیّدنا و نبیّنا ابیالقاسم المصطفی محمّد و علی آله الاطیبین الاطهرین المنتجبین سیّما بقیّةالله فی الارضین.
بحمدالله خیلی جلسهی پُرنشاط و سرزندهای است این جلسهی امروز ما. خاصیّت جوانی در درجهی اوّل، همین سرزندگی و نشاط است و همین انشاءالله مایهی پیشرفت و استفادهی از فرصتها در کشور خواهد بود.
البتّه جوانهای عزیز که صحبت کردند، غالباً نگرانیها و دردها را بیان کردند؛ خوب است، عیبی ندارد، من با بیان نگرانیها و اشکالات و مانند اینها مخالف نیستم، کاملاً موافقم که گفته بشود و مطرح بشود، منتها در تعبیرها یک مقداری دقّت بشود؛ چون بیدقّتی در بیان و در تعبیر و مانند اینها ممکن است علاوه بر مؤاخذهی خدایی، تأثیرات خارجیاش هم مطلوب نباشد؛ با دقّت بایستی انتقاد کرد. این روحیهی نشاط و طلبکاری -که من حالا عرض میکنم این را- خیلی خوب است.