فرمایشات امبرالمؤمنین درباره وظایف مؤمنان در روز عید غدیر

عیدت مبارک مولای من ...
از فرزند غدیر می نویسم و از مقام والای ولی بودنت...
از عشق می نویسم و از مقام والای ولایتت...
از آسمان می نویسم و از بلندای حضورت در خلقت...
غدیر در غیبتت، هر ساله در حجة الوداعی عاشقانه تکرار می شود و می دانم که در باطن هستی همه ترا ظاهر می بینند...
هر سال در غدیر ترا در کنار علی می بینم که عاشقانه با علی تجدید عهد می کنی، برای ولایتش؛ من هم اقتدا به تو می کنم و هم با مولایم علی و هم با مولایم مهدی عهد می بندم، بر سر پیمانِ غدیرانه ام بمانم تا روز قیامت...

عید غدیر، سالروز زیباترین مراسم معارفه دنیا درغدیرخم، مبارکباد!
نیم روز هیجدهم ذی الحجه سال دهم هجری بود که ناگهان پیک وحی بر رسول خدا صلی الله علیه و آله نازل شد و از جانب خدا پیام آورده که:
«ای رسول من، آنچه از جانب پروردگارت بر تو نازل شده به گوش مردم برسان و اگر چنین نکنی رسالت او را ابلاغ نکرده ای و خداوند تو را از گزند مردمان حفظ خواهد کرد».
پیامبر دستور توقف دادند و همگان در آن بیابان بی آب و در زیر آفتاب سوزان صحرا فرود آمدند.«من کنت مولاه، فهذا علی مولاه»

و اما نخستین مجلسی که به جهت بزرگداشت این روز عظیم برگزار شد، در سی امین سالگرد غدیرخم بود که همراه باسخنرانی شخص اول جریان غدیر بود، امیرالمؤمنین (ع) در آن مجلس ازغدیرخم به عنوان عید بزرگ مسلمانان یاد و بدین ترتیب سنّت حسنه عیدگرفتن روز غدیر را پی ریزی کرد.

امیرمؤمنان علی علیه السلام درباره وظایف مؤمنان در روز عید غدیر فرمود:

نوری که درخشید

روز مَبْعَث بر پایهٔ باورهای اسلامی، روزی است که پیامبر اسلام، حضرت محمد صلی الله علیه و اله، به درجه پیامبری برگزیده شد.بر اساس باور شیعیان، محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم  در روز ۲۷ رجب عام الفیل، سال ۱۳ پیش از هجرت پیامبر اسلام مبعوث شد.