فتواى تاریخى امام خمینى (ره ) علیه سلمان رشدى

تاریخ وقوع:(25 بهمن 1367)

إِنَّمَا جَزَاءُ الَّذِینَ یُحَارِبُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَیَسْعَوْنَ فِی الْأَرْضِ فَسَادًا أَنْ یُقَتَّلُوا أَوْ یُصَلَّبُوا أَوْ تُقَطَّعَ أَیْدِیهِمْ وَأَرْجُلُهُمْ مِنْ خِلَافٍ أَوْ یُنْفَوْا مِنَ الْأَرْضِ ۚ ذَٰلِکَ لَهُمْ خِزْیٌ فِی الدُّنْیَا ۖ وَلَهُمْ فِی الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِیمٌ ﴿٣٣ سوره مبارکه مائده﴾

هـمـانـا کـیـفـر آنـان کـه بـا خـدا و رسـول بـه جـنـگ بـرخـیـزنـد و در روى زمـیـن بـه فـسـاد کـوشـنـد، جـز ایـن نـبـاشـد کـه آنـهـا را بـه قـتـل رسـانـده و یـا بـه دار کـشند و یا دست و پایشان را به خلاف ببرند ((یعنى دست راست با پاى چپ و بالعکس )) یا با نفى بلد و تبعید از سرزمین صالحان دور کنند. این ذلت و خوارى عذاب دنیوى آنهاست و اما در آخرت باز به عذابى بزرگ معذب خواهند بود.
  حـکـم امـام خـمـیـنـى در مـورد سـلمـان رشـیـدى بـر آیـات الهـى مـتـکـى اسـت و هـمـانـنـد آیـات الهـى مـسـتـحـکـم و غـیـر قابل خدشه است .