(1334ش) تاریخ وقوع: 27 دی
و لا تحسبن الذین قتلوا فى سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون
سـیـد مـجـتـبـى تـهـرانـى مـعـروف بـه نـواب صـفـوى، در سـال 1303 شـمـسـى در خـانـواده اى روحـانـى و اصـیـل و از دودمان پیامبر گرامى اسلام (صلى الله علیه و آله و سلم ) از پدر و مادرى با تقوا در خانه محقرى در خانى آباد تهران قدم به عرصه وجـود گـذاشـت . وى بـا عـلاقـه و عـشـقـى وصـف نـاشـدنـى بـه روحـانـیـت و بـه قـصـد ادامـه راه آبـاء و اجـداد خـود، در اواخـر سـال 1320، پـس از طـى تحصیلات ابتدایى و متوسطه، رهسپار حوزه نجف شد. شهید نواب صفوى از طرف مادر به سادات درچه اصفهان منتسب و از طرف پدر میرلوحى است. وى عنوان نواب صفوى را از خاندان مادر به ارث برده است. پدر او مرحوم سید جواد میرلوحى، دانشمندى روحانى بود که در اثر فشار حکومت رضاخان مجبور به ترک لباس روحانیت شد، اما از طریق تصدى وکالت دادگسترى همچنان به داد مظلومان مى رسید. مرحوم سید جـواد در سـال 1314 یا 15 در اثر مشاجره و درگیرى لفظى با (داور) وزیر عدلیه رضاخان، غیرت علویش به جوش آمد و یک سیلى نثار وى کرد که در اثر آن سه سال به زندان افتاد.
