آغاز خلافت راضی بالله عباسی (322 هجری قمری)

تاریخ وقوع: ۶ جمادی الاول

پس از برکناری قاهر بالله عباسی و شکنجه و آزار وی توسط برخی از فرماندهان سپاه و دولتمردان سیاسی دربار عباسی، بی‌درنگ به سراغ ابوالعباس محمد بن مقتدر بالله رفته و وی را برای پوشیدن ردای خلافت مهیا نمودند. وی از کنیزی به نام "ظلوم" در رجب سال 297 قمری به دنیا آمده بود و پس از قتل پدرش مقتدر و خلافت عمویش قاهر بالله، مورد خشم خلیفه وقت و دولتمردان عباسی قرار گرفت و بدین جهت بیشتر اوقات در خفا زندگی می‌کرد تا از آزار و آلام دستگاه خلافت در امان باشد.

اما پس از خلع عمویش قاهر بالله، کاندیدای خلافت شد و لقب "الراضی بالله" را برای خویش برگزید. مخالفان قاهر بالله که راضی بالله را بر سریر خلافت نشانده بودند، تلاش زیادی به عمل آوردند تا از همه قضات، دبیران، وزیران، فرماندهان سپاه و بزرگان و ریش سفیدان طایفه بنی‌عباس برای راضی بالله بیعت گرفته و حکومت و خلافتش را تسریع و تثبیت نمایند.

ولادت آیةالله«سیدمحمدعلی قاضی طباطبایی»(1333ق)

تاریخ وقوع: ۶ جمادی الاول

= = = = =      = = = =      = = = = =

آیت الله سید محمد علی قاضی طباطبایی فرزند آیت الله حاج میرزا باقر، در سال 1331 (3) ه . ق در تبریز و در یک خانواده اصیل دیده به جهان گشود . او تحصیلات مقدماتی علوم دینی را از پدر بزرگوار و عموی گرامی اش، آیت الله میرزا اسد الله در تبریز فرا گرفت و در سال 1347 ه . ق در هنگام قیام تبریز به اتفاق پدرش توسط رضا خان به تهران تبعید شد . بعد از انقضای مدت تبعید در تهران، ایشان را به همراه پدرش برای یکسال دیگر به مشهد تبعید کردند و در طول این مدت به دستور رضا خان پهلوی خانه ایشان را با خاک یکسان کردند و به خیابان تبدیل نمودند .

ارسال نامه امام خمینى (ره ) به گورباچف

تاریخ وقوع: 11 دی (1367)

نـامه تاریخى امام خمینى (ره ) در شرایطى خطاب به رهبرى شوروى (سابق ) نگاشته شد که تحلیلگران سیاسى نظاره گر تجدید نظر طلبى و آغـاز تـحـولات دنـیـاى کـمـونـیـسـم بـوده ولى قـادر بـه اظـهـار نـظـر و یـا اتـخـاذ مـوضـعـى روشـن نـسـبـت بـه رخـدادهـاى در حـال انـجـام در بـلوک شـرق نـبـودنـد. امـا (ره )، با بینشى برخاسته از مکتب وحى و فراتر از وقایع سیاسى ، به ترسیم این رویداد مهم پرداخت . اسـتـفـاده دقـیـق و بـه هـنـگـام از ایـن فرصت تاریخى در جهت ابلاغ نداى فطرت و پیام توحید، بیان غناى اسلام و آمادگى حوزه هاى علمیه تشیع جهت پاسخگویى به نیازهاى فکرى و اعتقادى نسل معاصر، برقرارى رابطه معنوى و ابراز همدردى و حمایت از مسلمانان شوروى و دیگر کشورهاى بلوک شـرق ، ایـسـتـادگـى نـظـام جـمـهـورى اسـلامـى بـر اصـل خـدشـه نـاپـذیـر نـه شـرقـى و نـه غـربـى و مـبـارزه بـا اسـتـکـبـار در اشـکـال و چهره هاى مختلف آن ، پیش بینى شکست قطعى مارکسیسم در میدان عمل و فروپاشى نظام الحادى کمونیسم ، هشدار جدى نسبت به فرو غلتیدن در دامـن نـظـام سـرمـایـه دارى غـرب ، تـحـقـق وعـده هـاى الهـى و بـازگشت نهایى جامعه انسانى به فطرت خداجوى خویش ، از جمله ویژگیها و نکات برجسته این پیام است و شایسته است که متفکران و اندیشمندان مسلمان به تشریح و تبیین معارف ناب آن پرداخته و نیاز روز افزون مسلمانان و دیگر ملیتها و مذاهب کشورهاى بلوک شرق را پاسخ گویند.
 

شخصیت آیةالله سیداحمد خوانساری

(1405 ق)

حضرت آیت اللَّه العظمی سیداحمد خوانساری در سال 1309 ق در خوانسار به دنیا آمد. در 3 سالگی پدر را از دست داد و سرپرستی او بر عهده ‏ی برادرش قرار گرفت. سید احمد پس از فراگیری مقدمات در زادگاه خود، برای ادامه‏ ی تحصیل، عازم اصفهان گردید و از آن جا عزم نجف اشرف نمود. ایشان در حوزه‏ی علمیه‏ ی نجف خوشه ‏چین خرمن معارف آیات عظام: آخوند خراسانی، سیدمحمدکاظم یزدی، میرزای نایینی و آقاضیاءالدین عراقی بود و پس از سالیانی، بر قله‏ی رفیع اجتهاد دست یافت.

تاریخ وقوع: مرگ حسن صبّاح (518 ق)

حسن صباح کیست؟

حسن صباح (۴۶۴ قمری - ۲۶ ربیع‌الثانی ۵۱۸ قمری) از ایرانیانی بود که در دوره سلجوقی قیام کردند. مذهب وی و پیروانش شیعه اسماعیلیه نزاریه بود که شاخه‌ای از پیروان امامان است اما به هفت امام اعتقاد داشتند و امامت را بعد از جعفر صادق حق فرزند وی اسماعیل دانسته و او را موعود (آخر الزمان) و امام آخر می‌دانستند. مرکز قدرت اینان در مصر بود که خلفای فاطمی مصر این مذهب را در این کشور رسمی اعلام کرده بودند. حسن صبّاح ، بنیان‌گذار دولت اسماعیلیه در ایران و نیز بانى دعوت مستقل اسماعیلیه نزارى است.

=====

حسن بن علی بن محمد بن جعفر بن حسین بن محمد صباح حِمَیری (= حسن صباح که در تاریخ معروف به سیدنا نیز هست) اهل ری بود. پدرش او را به مدرسهٔ امام موفق (نیشابور) برد تا نزد او تحصیل کند. در بعضی منابع از حسن صباح، عمر خیام و خواجه نظام‌الملک به عنوان سه یار دبستانی یاد شده‌است.

درگذشت ملا احمد نراقی (1245 هجری قمری)

تاریخ وقوع: 23 ربیع الثانی

تولد و تحصیلات

این فقیه بزرگ، سال (1185 هـ.ق) در شهر نراق از توابع شهرستان کاشان دیده به جهان گشود. وی مقدمات و بیشتر دروس متوسط و عالی را در محضر پدر دانشمندش مرحوم ملا محمدمهدی نراقی تحصیل نمود. سال (1205 هـ.ق) که بیست بهار از عمرش می‌‌گذشت همراه پدرش به شهر علم و حکمت نجف اشرف هجرت کرد و در آن جا مدتی از حوزه درسی عالم بزرگوار وحید بهبهانی بهره برد؛ اما پس از اندکی در همین سال استاد کل وحید بهبهانی به رحمت ایزدی پیوست و او همراه پدر خود به زادگاهش نراق بازگشت. تنها چهار سال از رحلت استادش گذشته بود که ملا احمد در سال (1209 هـ.ق) پدرش ملا مهدی را هم از دست داد؛ پدر اندیشمندی که وی بیشتر اندوخته‌های علمی‌‌ خود را از او به ارث برده بود.^[۱]

ملا احمد نراقی سه سال پس از رحلت پدر در تاریخ (1212 هـ.ق) به قصد زیارت عتبات عالیات بار دیگر عزم سفر نمود و این بار به تنهایی به نجف اشرف هجرت کرد. در این شهر علم و حکمت، از حوزه درسی فقیهان بزرگی مانند: سید مهدی بحرالعلوم و شیخ جعفر کاشف الغطا استفاده‌های شایانی برد. این فقیه فرزانه مدتی هم در کربلا در جوار حرم حسینی ساکن شد و از محضر میرزا مهدی شهرستانی و آقا سید علی کربلایی بهره علمی‌‌ برد.^[۲] و در علوم و فنون مختلف از جمله:

اضافه شدن رکعات نماز (1 ق)

تاریخ وقوع: 12 ربیع الثانی

هر یک از نمازهاى مسلمانان پیش از هجرت "رسول خدا صلی الله علیه و آله" به مدینه منوره تنها دو رکعت بود. بنابراین تعداد کل رکعت‌ هاى نماز یومیه آنان به ده رکعت مى‌ رسید.

پس از آن که پیامبر صلی الله علیه و آله به مدینه هجرت کرد، همین رویه به مدت یک ماه ادامه داشت، تا این که در روز دوازدهم ربیع الثانى آن حضرت با الهام از فرمان الهى تعداد رکعات چهار نماز از پنج نماز یومیه را افزایش داد.

به این صورت که دو رکعت بر نماز ظهر دو رکعت بر نماز عصر یک رکعت بر نماز مغرب و دو رکعت بر نماز عشا، براى حاضران در وطن افزوده شد.