۱ـ ابن زیاد بعد عاشورا پیکی برای یزید فرستاد تا کسب تکلیف کند و حداقل ۲۰ روز رفت و برگشت پیک طول می کشید.
۲ـ از بزرگان فن حدیث و مورخین به آن اشاره نکردند مانند شیخ مفید، ابن اثیر و طبری.
۳ـ شیخ مفید در کتاب مسارالشیعه گوید: ۲۰ صفر اهلبیت از شام به قصد مدینه حرکت کردند، همان روزی که جابر وارد کربلا شد و شیخ طوسی و علامه حلّی و کفعمی همین را ذکر کردند.
۴ـ ورود جابر و عطیه کوفی را اکثراً در اربعین ذکر کردند و سخنی از ملاقات جابر با اهلبیت در این روز نکرده اند و قطعا عطیّه کوفی که راوی ماجرای ملاقات جابر با قبر حسین بود، ذکری از این ملاقات می کرد. ( جابر بن عبدالله انصاری: ۱۵ سال قبل هجرت در مدینه متولد شد و در واقعه کربلا ۷۶ ساله بود و ۱۷ سال بعد کربلا زنده بود و در ۹۳ سالگی در گذشت. پدرش در احد شهید شد و خودش در ۱۹ غزوه و بدر شرکت داشت جزء ۷۰ نفری بود که در عقبه با پیامبر بیعت کرد و آخرین یار باقیمانده پیامبر بود. ۱۵۰ روایت از ایشان نقل شده، مفسر و فقیه و مفتی بود اما باقر فرمود: جابر در زندگی اش دروغ نگفته ست و هنگام ورود به کربلا نابینا بود.
عطیه فرزند سعد بن جناده است؛ جناده نوه اش را نزد امام علی آورد تا نام بگذارد امام فرمود: هذا عطیة الله، مدافع امام علی بود و در عصر حجاج قیام کرد، همراه جابر که حدود ۲۲ یا ۲۵ ساله بود به کربلا آمد و راوی احادیث و حدیث اربعین بود.)
۵ـ اولین کتاب مقتل در اعتبار، مقتل ابومخنف، لوط بن یحیی است؛ هر چند دشمنان چیزهایی بر آن افزودند و چند سخن مختلف وجود دارد ولی اشاره ای به ورود اهلبیت در اربعین اول نکرده بلکه در این کتابها آمده که اهلبیت از راه تکریت و موصل و نصیبَین و حلب و شام (راه سلطانی) که غالباً آبادی و دهکده و شهرهای آباد بود عبور کردند و از کوفه تا شام حدود ۴۰ منزل بود و با توقف اهلبیت در برخی از منازل و نیز از شام تا کربلا در مدت ۴۰ روز محال می باشد و اگر از کوفه تا شام خط مستقیم بکشیم ۱۷۵ فرسخ می شود و با وجود مدت اسارت آنان که ۱۲ محرم به کوفه رسیدند و لااقل ۳ روز مانده باشند و رفت و برگشت پیک ۲۰ روز شود و ۳۰ روز آنان در شام بودند و بعد آزادی یک هفته عزاداری کردند و بعد به کربلا حرکت کرده باشند، در این صورت اگر آنان از همین خط مستقیم ۱۷۵ فرسخ هر شب ۸ فرسخ حرکت می کردند(به آرامی حرکت شترها نه اسب در حال دویدن) حدود ۲۲ روز می شود.
۶ـ اگر اهلبیت هم همان اربعین اول می رسیدند، دیگر جابر را اولین زائر نمی گفتند و امام سجاد را ترجیح می دادند.
۷ـ راه شام به کربلا نیست بلکه از راه مدینه به کربلا می باشد و ذکری از رفتن به کربلا نزد یزید مطرح نشد و یزید و امام سجاد سخن از رفتن به مدینه می کردند.
و شهید مطهری می گوید: هیچ دلیل عقلی اربعین اول را تایید نمی کند.