عالی نیوز به نقل از قدس آنلاین: روایت شده که درباره فرموده خداوند عزّ و جلّ «اذْکُرُوا اللَّهَ ذِکْراً کَثِیراً،خدا را یاد آرید، یادى فراوان» از آن جناب پرسیده شد که این «ذکر کثیر» چیست؟؛ ایشان فرمودند:... |
به گزارش قدس آنلاین، بنابر فرموده خدای متعال در قرآن کریم، بندگان به ذکر کثیر و یاد کردن خدا توصیه شده اند از این رو دانستن اینکه کدام اعمال میت واند مصداق این ذکر کثیر باشد، هموراه مورد سوال بوده و است.
زید شحّام گوید: امام صادق (ع) فرمودند: «هیچ گرفتارى ای بر مؤمن دشوارتر از این نیست که از سه خصلت محروم گردد.»، شخصى عرض کرد: آنها چیستند؟ فرمودند: «کمک کردن و اظهار همدردى (با برادران مؤمن خود) از مالى که در اختیار دارد، انصاف، دریغ نکردن از حقگوئى اگر چه به زیانش باشد، و بسیارى یاد خدا، آگاه باشید من به شما نمىگویم که ذکر خدا، فقط گفتن «سبحان اللَّه و الحمد للَّه و لا اله الّا اللَّه و اللَّه اکبر» (منزّه است خدا و سپاس خداى را، و معبود بر حقّى جز او نیست، و خدا بسیار بزرگ است) است. بلکه، اگر به چیزى رسد که برایش حلال شده، و یا بر او حرام گشته خدا را یاد آورد.»
همچنین، أبوبصیر گوید: امام باقر (ع) فرمودند: «از دشوارترین مواردى که بندگان باید عمل کنند: انصاف داشتن شخص است، و همدردى مرد است با برادر (مؤمن) خود، و در همه حال به یاد خدا بودن.» عرض کردم: خدا تو را خیر بدهد- واقعیت ذکر خدا در هر حال چیست؟ فرمودند: «هنگام ارتکاب معصیت به یاد خدا مىافتد و اگر نزدیک است به آن آلوده شود، ذکر خدا میان او و معصیت حایل مىگردد، و این است فرموده خدا: «إِنَّ الَّذِینَ اتَّقَوْا إِذا مَسَّهُمْ طائِفٌ مِنَ الشَّیْطانِ تَذَکَّرُوا فَإِذا هُمْ مُبْصِرُونَ (البتّه آنان که از شرک و معاصى پرهیز کردهاند، چون برسد به ایشان وسوسه و مکرى از شیطان، یاد کنند خدا را پس ایشان راه صواب را بینند» (أعراف،201).
و در خبر دیگرى از حضرت صادق (ع) روایت شده که درباره فرموده خداوند عزّ و جلّ «اذْکُرُوا اللَّهَ ذِکْراً کَثِیراً (خدا را یاد آرید، یادى فراوان- أحزاب،41) از آن جناب پرسیده شد که این «ذکر کثیر» چیست؟ فرمودند: «کسى که تسبیح حضرت فاطمه علیها السّلام را گوید، خدا را به ذکر کثیر یاد کرده است.»
(استادم) محمّد بن حسن- رحمه اللَّه- حدیث کرد ما را به سند خود، از محمّد بن مسلم گوید: در آخر حدیثى فرموده: تسبیح حضرت فاطمه علیها السّلام، از جمله ذکر کثیرى است که خدا فرموده: «فَاذْکُرُونِی أَذْکُرْکُمْ (مرا یاد کنید، تا منهم شما را از یاد نبرم» (بقره، 152).
و حسین بزّاز گوید: امام صادق (ع) به من فرمودند: «آیا نمىخواهى تو را آگاه سازم از دشوارترین واجباتى که خداوند بر آفریدگانش لازم شمرده؟» عرض کردم: آرى (مایلم)، ایشان فرمودند: «حق دادن به مردم از خودت، و همدردى با برادرت و یاد کردن خدا در هر جا. امّا توجّه داشته باش! من نمىگویم که ذکر خدا فقط گفتن «سبحان اللَّه و الحمد للَّه و لا اله الّا اللَّه و اللَّه اکبر» است، گرچه آنهم ذکر خداست، اما مقصود از آن یاد خداست در هر جا و هر گاه که به اطاعتى یا نافرمانى از او، روى آورى.»
علاوه بر این، أبو جارود کندىّ از امام صادق (ع) روایت کرده که آن حضرت (ع) فرمودند: «طاقت فرساترین أعمال در سه مورد است: انصاف دادن به مردم از خودت، تا به آن اندازه که براى خود نپسندى جز آنکه همانند آن را بر دیگران بپسندى، و همدردى با برادرانت از ثروت خویش و یاد خدا بودن در هر حال، که آنهم فقط گفتن «سبحان اللَّه و الحمد للَّه و لا اله الّا اللَّه و اللَّه اکبر» نیست بلکه چون فرمان خداى عزّ و جلّ در انجام کارى بود، بدان عمل نمایى، و هر گاه نهى خداى عزّ و جلّ در باره عملى وارد شد، آن را انجام ندهى.»
برگرفته از معانی الأخبار
انتهای خبر/