اندوه‌سازان وقتی به چشم می‌بینند که شهروندان و افکار عمومی از پیشرفت دولت برای بازگرداندن اعتبار ایران در مناسبات جهانی شاد و امیدوارند که با ورود سرمایه و نشاط رکود ناشی از تحریم‌ها و ناکارآمدی‌های دولت قبل از اقتصاد ایران رخت بربندد بر شدت رفتارهای اندوه‌سازی خود افزوده‌اند.
روزهای سختی در انتظار دولت یازدهم است
روزنامه ایران در ستون "یادداشت" خود در مطلبی با عنوان "اندوه‌سازان مشغول کارند" نوشت: «افراد و احزاب و گروه‌های سیاسی با نام و نشان می‌توانند و باید در برابر دیدگان شهروندان برای به دست آوردن قدرت سیاسی مستقر در نهاد دولت مبارزه کنند. دولت بر سر قدرت موجود چاره‌ای ندارد که روش‌های ناشناس به کار گرفته شده مبارزان منتقد خود را تحمل کند و راه مجادله را باز بگذارد. دولت حسن روحانی این قاعده را به جان خریده است و با اکراه یا با تمایل سدی در مسیر منتقدان خود قرار نداده است. منتقدان دولت حسن روحانی به دسته‌های گوناگونی تقسیم می‌شوند که جریان سیاسی مشهور به اصولگرایان مهم‌ترین جریان سیاسی منتقد دولت هستند. این جناح سیاسی در دوران مبارزه در انتخابات یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری از کسانی غیر از روحانی حمایت کردند اما آنها نتوانستند رأی کافی بیاورند و شکست خوردند.
در حالی که رفتار مدرن و مبتنی بر دموکراسی اقتضا می کرد که شکست‌خوردگان آداب سیاست‌ورزی را در دستور کار قرار داده و نیروی خود را برای انتخابات بعدی سامان دهند و در کنار این کار نقش کابینه در سایه را نیز بازی و کارکرد دولت را با استفاده از نیروی کارشناسی نقد کنند اما با کمال تعجب جامعه ایرانی اکنون شاهد نبردی خارج از عرف برای تضعیف کامل دولت از سوی این گروه‌هاست. از آنجایی که شهروندان و افکار عمومی ایران نیروی اصلی پشتیبان دولت موجود است، منتقدان تندرو همین نقطه را نشانه گرفته و هر ترفند و نیرویی را که در انبان دارند به سوی ذهنیت ایرانیان پرتاب می‌کنند. با توجه به نابرابری در داشتن رسانه و نیرو و جسارت نزد دولت و نزد منتقدان، به نظر می‌رسد روزهای سختی در انتظار دولت یازدهم است.
اندوه‌سازان وقتی به چشم می‌بینند که شهروندان و افکار عمومی از پیشرفت دولت برای بازگرداندن اعتبار ایران در مناسبات جهانی شادند و امیدوارند که با ورود سرمایه و نشاط رکود ناشی از تحریم‌ها و ناکارآمدی‌های دولت قبل از اقتصاد ایران رخت بربندد بر شدت رفتارهای اندوه‌سازی خود افزوده‌اند. اندوه‌سازان و رنج‌آفرینان در این کار خود آن قدر حرف‌های عجیب می‌زنند که دست آنها را برای شهروندان رو می‌کند و مردم می‌فهمند که اندوه‌سازان چگونه کم آورده و بر طبل ناکارشناسی می‌زنند. به طور مثال می‌گویند که قرارداد با کارخانه اتومبیل‌ساز فرانسوی به نفع آنها شده است گویی که این کمپانی وظیفه دارد برای خوشامد این گروه زیان کند. بیهوده‌گویی در مسیر ناشاد کردن مردم راه به جایی نمی‌برد اما برای شهروندان ایرانی که می‌خواهند شاد و سرخوش باشند که روزهای بد اقتصاد می‌روند، اندوه به بار می‌آورد. حیف است با شهروندان بردبار ایرانی رفتاری کرد که به جای لبخند، ابروهایشان درهم شود.»
منبع: ایسنا / روزنامه ایران