قالَ اللّه تَعالى: لایَزالُ عَبْدى یَتَقَرَّبُ اِلَىَّ بِالنَّوافِلِ حَتّى اُحِبَّهُ، فـَاِذا اَحْبَبْتُهُ کُنْتُ سَمْعـَهُ الَّذى یَسْمَعُ بِـهِ وَبَصَرَهُ الَّذى یُبْصِرُ بِهِ وَلِسانَهُ الَّذى یَنْطِقُ بِهِ. پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله این حدیث قدسى را از خداى متعال روایت فرمود: بنده من پیوسته با انجام نافله ها به من نزدیک مى شود، تا آنکه او را دوست مى دارم. وقتى بنده ام را دوست داشتم، گوش او خواهم بود که با آن مى شنود، چشم او خواهم بود که با آن مى بیند و زبان او خواهم بود که با آن سخن مى گوید. منبع: میزان الحکمه، ج 8 ، ص 111
|