نقش بانک در اقتصاد در ابتدا به عنوان واسطه مالی بود یعنی بنابر نیازی که وجود داشت بانک ها برای پس انداز سرمایه مردم تشکیل شدند. وقتی درآمدها بالا رفت و پول وسیله مبادله شد نیاز به پس انداز به وجود آمد و بانکدارها این نقش را ایفا کردند. با جمع شدن منابع مالی در بانک ها آنها به مدخلی برای ورود به اقتصاد تبدیل شدند به این صورت که پس اندازها را با شرایطی به صورت تسهیلات به بنگاه ها و کسانی که نیازمند منابع مالی بودند پرداختند و از آن به بعد بانک به عنوان بخشی از اقتصاد در تولید، اشتغال و افزایش رفاه عمومی نقش مهمی ایفا کرد. اما در کشور ما بر خلاف بیشتر کشورهای صنعتی و پیشرفته بیشتر به جذب سرمایه های مردم علاقه نشان داد تا پرداخت تسهیلات و تأمین مالی واحدهای تولیدی. اکنون نیز آنچه در مورد تبلیغات بانک برای جلب مشارکت مردم می بینیم تبلیغ برای پس انداز بیشتر سرمایه در بانک است و از آن طرف هیچ اطلاعاتی در خصوص تأمین مالی و پرداخت تسهیلات به مردم داده نمی شود. موضوعی که در بسیاری کشورهای دیگر برعکس است یعنی تبلیغات بانک ها بیشتر در خصوص شرایط پرداخت تسهیلات است آنها از بنگاه ها دعوت می کنند با مراجعه به بانک از شرایط تسهیلات آنها اطلاع کسب کنند و توافق برای تأمین مالی مراجعان صورت می گیرد. بانک ها در کشور ما تبلیغات گسترده ای برای جلب مشارکت مردمی و پس انداز سرمایه آنان دارند ولی با وجود متقاضیان زیاد برای دریافت تسهیلات، بانک ها ترجیح می دهند به جای حمایت از تولید و اشتغال خود به بنگاهداری و شرکت داری وارد شوند و با جذب پس اندازهای بیشتر بانک ها بزرکتر می شوند بدون اینکه اثربخشی آنها در اقتصاد مثبت باشد. بانک ها وظیفه ای که به عنوان واسطه مالی دارند و به عنوان بخشی در اقتصاد که می توانند به رشد تولید و اشتغالزایی کمک کنند فقط به شرکت داری مشغولند و تقریباً به بنگاه های خصوصی تبدیل شده اند که منابع خود را از سرمایه مردم تأمین می کنند. در این بین بسیاری از واحدهای تولیدی برای تأمین نیاز مالی خود به جای بانک به بازار سهام روی می آورند و با فروش سهام بنگاه تلاش می کنند منابع مالی جذب کنند. افزایش مطالبات معوق بانک ها نیز به خاطر همین برعکس شدن نقش بانک ها است. بانک ها به جای پرداخت تسهیلات خرد به نیازمندان واقعی، تسهیلات کلان به شرکت ها و افرادی پرداخت می کنند که خودشان در آن شریک هستند و به همین دلیل با عدم بازگشت تسهیلات خیلی نگران نمی شوند و وثیقه ها صوری و بدون ارزش است. بانک مرکزی نقش مهمی در نظارت بر عملکرد بانک ها دارد. این بانک باید با کمک نهادهای نظارتی با بانک های بنگاه دار برخورد کند نه اینکه چند سال به آنها فرصت دهد با فروش اموال مازاد از بنگاه داری دست بکشند. بانک مرکزی باید اقتدار خود را در مقابل تخلف بانک ها نشان دهد و به آنها فرصت تکرار تخلف ندهد.