زن در اسلام از جایگاه والایی برخوردار است، تا جایی که هیچ دینی به اندازه اسلام برای زن چنین بهاء و ارزشی قائل نیست.
زن و شوهر مسلمان در برابر یکدیگر از حقوق مشترکی برخوردارند که این حقوق را دین مشخص میکند، ولی متاسفانه برخیها پندارشان بر آن است که در اسلام مرد ذی نفع و زن مظلوم واقع شده و برای این برداشت خود به احادیثی استناد کردهاند، از جمله این روایت که امام صادق (علیه السلام) میفرماید: «رسول خدا از اینکه زن بدون إجازه شوهر از منزل خارج شود، نهی فرموده است». [وسائل الشیعه، ج20، ص161]
در پاسخ باید گفت اولا: إطاعت از شوهر، مطلق و همه جانبه نیست، بلکه مربوط به حقوقی است که خداوند متعال برای مردان نسبت به زنان قرار داده و با توجه به آیات و روایات این حقوق، به دو قسم واجب و مستحب تقسیم میشود.
ثانیا: همانطور که زنان نسبت به مردان وظایفی دارند، مردان هم نسبت به همسران خود تکالیفی به عهده دارند از جمله:
1: تامین رفاه و آسایش خانواده؛ چون قرآن میفرماید: «الرِّجالُ قَوَّامُونَ عَلَی النِّساءِ؛ مردان، سرپرست زنانند.» [نساء/34] و پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآله) میفرمایند: «از ما نیست کسی که وسعت زندگی بر او داده شود و او بر خانوادهاش سخت بگیرد.» [مستدرک الوسائل، ج 15، ص 256] و در جای دیگر میفرماید: «نشستن مرد در کنار خانوادهاش، نزد خدای بزرگ، دوست داشتنیتر از اعتکاف و نشستن در این مسجد من است.» [میزان الحکمة، ج4، ص287]
2: احترام و محبت به زن؛ هر مردی موظف است که احترام همسرش را نگه دارد و محبت لازم را نسبت به او ابراز دارد. قرآن میفرماید: «وَ عاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ [نساء/19] و با آنان، بطور شایسته رفتار کنید.» در روایت آمده است که «حقّ زن اینست که بدانى خداوند او را مایه آرامش و انس تو قرار داده است و بدانى این نعمتى است که خداوند به تو داده، پس باید او را گرامى دارى و با وى نَرمى کنى. [بحارالانوار، ج 74، ص 5] تا جایی که اظهار محبت به همسر از نشانههای ایمان شمرده شده است. از این رو پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآله) میفرماید: «هر چه ایمان انسان کامل تر باشد به همسرش بیشتر اظهار محبت مینماید.» [بحارالانوار، ج 103، ص 228]
نتیجه اینکه بر خلاف توهم برخیها هیچ دینی به اندازه اسلام به زن ارزش و بهاء نداده و شان و منزلت او را بالا نبرده است.
پینوشت
شیخ حر عاملى، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، مؤسسة آل البیت علیهم السلام، قم، 1409 ق.ج20، ص161.
نورى، حسین بن محمد تقى، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، مؤسسة آل البیت علیهم السلام، قم، 1408 ق، ج 15، ص 256.
محمد محمدی ری شهری، میزان الحکمه، دارالحدیث، قم 1384، ج4، ص287.
مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوار، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، 1403 ق، ج 74، ص 5.
مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوار، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، 1403 ق، ج 103، ص 228