به نقل از حیات: غلامرضا بنی اسدی رزمندگان را به عنوان سربازان امام زمان(عج) تعریف می کردیم و می شناختیم. فرقی نمی کرد چه لباسی به تن و چه درجه ای بر دوش و بازو داشته باشند، ما پرچم سربازی حجت خدا را بر شانه و نشان عشق به آقا را بر سینه شان می دیدیم لذا به عنوان « سربازان امام زمان(عج)» از آنان نام می بردیم.
این نام گذاری نیز آثار خود را در همه شئون می گذاشت چنانکه در شجاعت، دست بالا را می یافتند و دست به کارهایی می زدند که در محاسبات علمی و ریاضی، نشدنی بود. نمونه اش را اجازه دهید از آسمان روایت کنیم آنجا که جنگنده بمب افکن ما در بازگشت از ماموریت بمباران بر می گردد و یک موشک و مسلسلی برای نبرد احتمالی با جنگنده های دشمن دارد و ناگهان با چهار فروند پرنده دشمن مواجه می شود که دوره اش می کنند و می خواهند او را به اسارت برند و شاهکاری خلق کنند. چهار سویش را می گیرند و جنگنده پشت سری، موشک های آماده شلیکش را به رخ می کشد و... خلبان ما اما کاری می کند که در محاسبات نمی گنجد؛ ناگهان، موتور های هواپیما را خاموش می کند و مثل کوهی از سنگ به سمت زمین می رود، جنگنده پشت سری که گیج شده، شلیک می کند اما موشک به جنگنده خودشان می خورد ودر هوا منفجرش می کند، خلبان ما، بلافاصله موتورها را روشن و اوج می گیرد و پشت جنگنده ای که قبلا پشت سر بود و الان جلو افتاده قرار می گیرد و تنها موشک باقی مانده را شلیک می کند و شکارش می کند و او می ماند و مسلسل و دو جنگنده مجهز به موشک! سومی را هم با مسلسل می زند و می شوند یک به یک اما او موشک دارد و این فشنگ هم ندارد! نابرابر است این نبرد چنانکه از اول بود اما او سرباز امام زمان(عج) است و فرزند ایران، پس با انواع مانور ها ، از موشک های عراقی می رهد و در بازگشت به وطن، در آخرین مانور ، کاری می کند که جنگنده دشمن، به کوه می خورد و تمام. ما حماسه سربازان امام زمان را در حوزه های مختلف رزم، فراوان دیده ایم و خوانده ایم و باور داریم که آنچه ما را، به رغم تفاوت فاحش قدرت جنگ افزاری، در جایگاه پیروز نشاند، اعتقاد به این باور کلیدی بود. ما چون سرباز امام زمان(عج) بودیم، خود را مستظهر به امداد حضرت می دانستیم و روحیه گرفته از این یقین، کاری می کردیم که اگر در محاسبه طراحان جنگ نمی گنجید اما در کتاب ایمان ما فصلی ممتاز داشت. فصلی به نام امامت و رابطه ای که با امت دارد. ما خود را سرباز امام زمان( عج) می دانستیم و می دانیم هنوز. این اما به معنای سربازی برای همه امامان است، پس سرباز امام عسکری(ع) هم بودیم و سرباز امام هادی(ع) و پدران ایشان تا حضرت امیر(ع) و حضرت رسول( ص) هم بودیم و ان شاالله باشیم که این نیروی پیش برنده است که امروز هم می تواند ما را از موانع، عبور دهد چنانکه اخیرا نیز در نبرد با تکفیری های داعش، پرچم ما را به عنوان پیروز به اهتزاز در آورد که اگر نبود باور امامت و اگر نبودند سربازان امروزی امام زمان(عج) که برای دفاع از حریم و حرم اهل بیت، از جان و از سر گذشتند، حرمت ها را می شکستند کافرکیشان خود مسلمان پندار و چیزی باقی نمی گذاشتند از کانون های نور که ماموریت بیداری جهانی دارند اما سربازان امام زمان( عج) کاری کردند کارستان تا دنیا به آرامش برسد در فروریختن ارکان دولت توحش داعش. آری ما سربازان امام زمانیم و زمین را و زمان را به ایمان تازه به حقیقت فرامی خوانیم و مطمئنیم به وعده حضرت خداوندگار که پیروزی و امامت بر زمین ، به ما خواهد رسید در فردایی که دور و دیر نیست، ان شاالله