چرا؟ زیرا پژوهش پشت پژوهش نشان داده‌اند که ویتامین C در جلوگیری، درمان یا حتی تسریع بهبود سرماخوردگی بی‌تاثیر است. این دستاورد پژوهشی آنقدر قاطع است که برخی سازمان‌های غذا و داروی دنیا، دیگر ویتامین C را برای جلوگیری یا درمان سرماخوردگی توصیه نمی‌کنند.
اما اگر ویتامین C تاثیری بر سرماخوردگی ندارد، این باور از کجا آمده است؟ در واقع همه‌‌ی این باور بر می‌گردد به دانشمندی به نام لینوس پاولینگ. با اینکه پاولینگ ۲ جایزه نوبل در کارنامه خود دارد -یکی به خاطر کشفش در مورد پیوندهای شیمیایی و دومی به خاطر فعالیت‌هایش بر ضد جنگ‌افروزی هسته‌ای- اما در دهه ششم عمرش دچار علایق علمی عجیب و غریبی شد.
آن زمان آقای پاولینگ به توصیه یک پزشک بی‌مجوز ولی خودخوانده شروع به مصرف افراطی ویتامین C، گاهی تا ۵۰ برابر مقدار مجاز روزانه کرد. او در جایی می‌گوید، "به خاطر دارم که سرماخوردگی‌های متعدد سالانه که همه عمر از آنها رنج می‌بردم، دیگر اتفاق نمی‌افتادند. بعد از چند سال، مصرف ویتامین سی را به ۱۰ برابر، سپس ۲۰ برابر، و در آخر ۳۰۰ برابر مقدار مجاز افزایش دادم: و حالا هجده هزار میلی‌گرم در روز مصرف می‌کنم."
او کتابی نوشت و مردم را دعوت به پیروی از روش خود کرد، طوری که در اواسط دهه هفتاد میلادی و به رغم پژوهش‌های علمی که مخالف نظر او بودند، ۵۰ میلیون امریکایی از روشش پیروی می‌کردند. سابقه علمی او باعث شد بسیاری مردم حرف‌های بی‌پایه و اساسش را سرمشق قرار دهند.
* : توسط نیما دادگستر