پس از دستیابی ایالات متحده امریکا به بمب هسته ای و به کارگیری آن در شهرهای هیروشیما و ناکازاکیِ ژاپن در جریان جنگ جهانی دوم و قتل عام صدها هزار نفر توسط آن، این بار در اوایل دهه 1950م دانشمندان امریکایى برای ساختن بمب هیدروژنی تلاش می کردند. قدرت انهدامی این بمب، به درجاتْ بیشتر از بمب هسته ای بود. آزمایش های اولیه این بمب در سال 1952م صورت گرفت. اما در 21 مه 1956، اولین بمب هیدروژنی امریکا در جزیره بیکینی واقع در اقیانوس اطلس آزمایش شد. قدرت این بمب برابر با ده میلیون تن ماده منفجره تی.ان.تی بود و انفجار آن، انهدام وسیع و غیرقابل باوری ایجاد کرد. با افشای خبر آزمایش این بمب هیدروژنی، مردم در سراسر عالم به اعتراض علیه آن برخاستند و خواهان جلوگیری از ادامه این آزمایش ها گردیدند. در این میان حتی دانشمندانی نظیر آلبرت انیشتین نیز جهانیان را علیه خطرات مرگبار سلاحهای هسته ای آگاه کرد. هرچند در سالهای بعد مبارزه برای خلع سلاح هسته ای در جهان آغاز شد و قراردادهایی نیز در این زمینه منعقد گردید، با این حال، تولید این سلاحها متوقف نشد و قدرتهای بزرگ، بدون توجه به تهدیدات این سلاحها برای جامعه بشری، به ساخت آن ادامه دادند.