اگر به جای انشاءالله ، انشالله و ایشالله بگوییم گناه ندارد؟
«إن شاءالله» متشکل از سه لفظ «إن»، از حروف شرط، «شاء» فعل ماضی و «الله» که علم و اسم مستجمع جمیع صفات خداوند متعال است. معنای آن نیز، «اگر خدا خواست»، «اگر خدا بخواهد» و ... .
«إن» از حروف شرطیه است به معنای «اگر» است و بر سر جملات فعلیه در می آید و در اینجا، فعل شرط آن، «شاء» است.
«شاء» فعل ثلاثی مجرد است به معنای «خواستن»، «اراده کردن» و «مشیّت» است.
«الله» اسم جامع همه اسماء الله تبارک و تعالی است.
بنابراین در رسم الخط عربی و با دقت در الفاظ و واژگان جمله «إن شاءالله» باید گفت:
عبارت «ایشاالله» یک تعبیر محاوره ای، کوچه بازاری و عوامانه است که معنا و مفهومی هم ندارد هر چند ممکن است مقصود واقعی همان، «إن شاءالله» باشد ولی فاقد هر گونه معنا و مفهومی است که از «إن شاءالله» به دست می آید.
عبارت «انشاءالله» با توجه به رسم الخط و ادبیات عرب، به معنای «ایجاد کردن خداست» نستجیروا بالله. یعنی ما خدا را ایجاد می کنیم. چرا که این تعبیر متشکل از «انشاء» و «الله» است که «انشاء» فعل بوده و از «انشأ» «یُنشأ» «إنشاء» از باب افعال می باشد. و به معنای «ایجاد کردن، خلق نمودن، بوجود آوردن و...» است. در این صورت هر چند قصد گوینده همان مفهوم «إن شاءالله» باشد ولی نوشتاری آن، چنین مفهوم و مقصودی را نمی رساند.
بنابراین با توجه به رسم الخط و ادبیات عرب، نوشتن صحیح و درست همان «إن شاءالله» است که هم از نوشتن و نوشتار و هم از گفتار و خواندن آن، معنا و مقصود واقعی و حقیقی کلمه که همان خواست، تقدیر و اراده الهی است به دست می آید.
همانطوری که اگر کسی کلمه ی فارسی را صحیح تلفظ کند ولی در نوشتار غلط بنویسید، او را سرزنش و ملامت می کنیم در اینجا هم همین جور است که تلفظ صحیح و نوشتار درست «إن شاءالله» باید همانطوری باشد که طبق رسم الخط اصیل عربی است.