محمدعلی جناح، سیاستمدار استقلال طلبِ شبه قاره هند و پایه گذار پاکستان امروزی، در 25 دسامبر سال 1876م در کراچی به دنیا آمد و پس از طی تحصیلات خود به وکالت دادگستری مشغول گردید. جناح، کمی بعد به دبیرکلی یک تشکیلات اسلامی منصوب شد که این تشکیلات مقدمه برپایى کنگره اتحاد ملی هند بود. جناح در سال 1910م، به ریاست دیوان قانون اساسی حکومت انگلستان و هند منصوب گردید. وی در ابتدا خواهان وحدت هندوها و مسلمانان بود ولی چون این امر را غیر عملی دید، از جدایى این دو گروه حمایت کرد. وی در مبارزات آزادی خواهان علیه استعمار انگلیس با مهاتما گاندی رهبر نهضت آزادی هند همکاری می کرد ولی بر خلاف مبارزه منفی گاندی، جناح، معتقد به درگیری عملی بود. گاندی و جناح تا سال 1940م در مبارزات خود علیه انگلیسیها وحدت نظر داشتند، ولی از این تاریخ به بعد، علائم جدایى و اختلاف نظر بین آنها آشکار شد و محمدعلی جناح نغمه تشکیل یک کشور مستقل در بخش مسلمان نشین شبه قاره هند را ساز کرد. گاندی و جواهرلعل نهرو، خواهان تشکیل یک کشور واحد و غیرمذهبی و لائیک در هندوستان بودند، ولی جناح در مورد ایجاد یک کشور اسلامی اصرار می ورزید و به عقیده رهبران حزب کنگره، انگلیسی ها هم این فکر را برای ایجاد اختلاف بین رهبران استقلال هند و بهره برداری بعدی از آن تقویت می نمودند. در این میان، محمد علی جناح در راه استقلال پاکستان تلاشهای زیادی کرد. هدف او، جدا کردن بخش مسلمان نشین هند از بخش هندویى آن بود. وی می خواست به ستم دیرینه هندوها علیه مسلمانان پایان دهد. در آن زمان، حزب کنگره که بزرگترین حزب هندوها به شمار میرفت، با حزب مسلم لیگ که متعلق به مسلمانان هند به رهبری محمدعلی جناح بود، به شدت مخالفت می کرد، با این حال، جناح در سال 1946م پس از پیروزی در انتخابات پارلمانی، کنگره هند را به تصویب طرح جدایى پاکستان از هند مجبور ساخت. سرانجام این امر در اوت 1947م با تلاشهای انسانی و مبارزات اسلامی محمدعلی جناح تحقق یافت و او فرماندار کل کشور پاکستان گردید. محمدعلی جناح، بانی استقلال پاکستان و از چهره های محبوب ملت مسلمان این کشور محسوب می شود و "قائد اعظم" لقب گرفته است. محمدعلی جناح سرانجام یک سال پس از استقلال پاکستان، در یازدهم سپتامبر 1948م در 72 سالگی درگذشت.