وبگاه عالی نیوز به نقل از راسخون؛ ژنرال فرانچسکو فرانْکو، دیکتاتور پیشین اسپانیا در چهارم دسامبر 1892م در اسپانیا به دنیا آمد. وی در جوانی وارد ارتش شد و پس از چند سال، مدارج ترقی را پیمود تا اینکه در 42 سالگی به ریاست ستاد ارتش اسپانیا دست یافت. فرانکو در سال 1936م در رأس نظامیان سلطنت طلب و شورشی علیه حکومت جدید جمهوری اسپانیا وارد جنگ شد و همین شورش، منجر به جنگ داخلی 2/5 ساله در این کشور گردید. وی در نهایت در طی این درگیری ها با کمک و حمایت آلمان و ایتالیا موفق به تثبیت قدرت خود شد و در سال 1939م، زمام امور اسپانیا را در دست گرفت. فرانکو به محض به قدرت رسیدن، فعالیت کلیه احزاب به جز حزب فالانژ را ممنوع اعلام کرد. او عناوین رئیس مملکت، نخست وزیر و فرمانده کل نیروهای مسلح را برخود نهاد و اعلام نمود که فقط در مقابل خدا و تاریخ مسئول است. فرانکو با وجود اینکه حکومت خود را مدیون هیتلر و موسولینی بود، اما حاضر نشد تا در جنگ جهانی دوم شرکت کند. وی با اینکه سیاست بی طرفی در پیش گرفت با این حال در تبلیغات و موضعگیری های سیاسی از هیتلر دفاع می کرد. هنگامی که در سال 1941م هیتلر به شوروی سابق حمله برد، فرانکو نیروی دریایى اسپانیا را در اختیار آلمان قرار داد تا از آن علیه شوروی استفاده شود. به همین دلیل پس از پایان جنگ جهانی، اسپانیا مورد محاصره اقتصادی متفقین قرار گرفت و از عضویت در سازمان ملل و ناتو محروم گردید. وی قانون جانشینی و موروثی حکومتی اسپانیا را بر اساس رژیم سلطنتی مقرر کرد و پس از یک همه پرسی در سال 1947م، قدرت بلامنازع اسپانیا شد. سیاست فرانکو در سالهای پس از جنگ جهانی دوم همواره بر پایه نزدیکی به غرب و به ویژه امریکا از جهات سیاسی و اقتصادی بوده است. او در سالهای حکومت خود از یک سو بر بهبود وضع اقتصادی اسپانیا و از سوی دیگر بر سرکوبی فعالیت های سیاسی مخالفان متمرکز بوده است. فرانکو در تمام طول دوران حکومت خود، در محافل جهان به عنوان دیکتاتور شهرت داشت، تا اینکه در بیستم نوامبر 1975م پس از نزدیک به سی و هفت سال حکومت بر اسپانیا، در 83 سالگی درگذشت. علی رغم تلاش فرانکو برای موروثی کردن سلطنت، پس از مرگ او، حکومت به خاندان سلطنتی قبلی بازگشت.