وبگاه عالی نیوز

شفقنا (پایگاه بین المللی همکاری های خبری شیعه) -حضرت آیت‌الله العظمی سبحانی به پرسشی درباره توبه نَصوح پاسخ گفته است.

عالی نیوز به نقل از گزارش شفقنا متن پرسش مطرح شده وپاسخ این مرجع تقلید شیعیان بدین شرح است:

مقصود از توبه نَصوح چیست؟

قرآن افراد با ایمان را دعوت به توبه نصوح کرده مى فرماید:

(یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللّهِ تَوْبَةً نَصُوحاً عَسى رَبُّکُمْ أَنْ یُکَفِّرَ عَنْکُمْ سَیِّئاتِکُمْ...).([1])

«اى افراد با ایمان به سوى خدا توبه کنید، توبه ى نصوح (خالص)، شاید خدا بدى هاى شما را بپوشاند(ببخشاید)».

«نُصح» در لغت عرب به معنى خالص است، چنان که به عسلى که خالص از موم باشد مى گویند: «عَسلٌ نَصُوحٌ». اکنون باید دید مقصود از توبه خالص چیست؟

پاسخ: شاید مقصود این باشد که به خاطر آگاهى از زشتى عمل از دیدگاه عقل و فطرت و شرع توبه نماید. و به دیگر سخن: محرک او براى توبه، از احساس عبودیت و بندگى او سرچشمه بگیرد، نه از جهت مذمت و نکوهش مردم و یا ترس از عقاب اخروى. در این صورت، چنین توبه اى درجه کاملى را خواهد داشت، هر چند توبه به خاطر ترس از عقاب خدا نیز نجات بخش است، ولى میان این دو نوع توبه از نظر سازندگى فاصله زیادى است.

در این جا احتمال دیگرى نیز بیان شده است و آن این که:

«نُصح» در لغت عرب به معنى سیراب کردن بکار مى رود، چنان که گفته مى شود:«نَصَحَ الْغَیْثُ الْبَلَدَ» باران منطقه را سیراب کرد. در این صورت، مى تواند مقصود از توبه ى نصوح، آن توبه اى باشد که قلب مُرده به وسیله معاصى، بار دیگر زنده گردد و از تیرگى هاى گناه پاک شود. در نتیجه، مقصود این است که توبه ى او حقیقى باشد.

برخى گفته اند مقصود از «نصوح»، توبه ى صادقانه است.

جَزَرى در «نهایه» خود که پیرامون لغات حدیث نوشته است، مى گوید: «اُبَى بن کعب» از رسول گرامى (صلى الله علیه وآله وسلم)پرسید: مقصود از توبه نصوح چیست؟ فرمود: توبه اى که صادقانه باشد، یعنى بار دیگر به گرد گناه نگردد.([2])

[1] . تحریم/8.

[2] . منشور جاوید، ج8، ص 242.