عالی نیوز به نقل از گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، آیت الله اکبر هاشمی رفسنجانی در جمع اعضای شوراهای استانی حزب کارگزاران افزود: ممکن است کسانی به این فکر باشند که امری را به مردم تحمیل کنند و ممکن است باز اتفاقاتی بیفتد، اما الان افکار عمومی دیگر زیر بار اینگونه تحمیل ها نمی رود. اگر هم سکوت کند، قطعا راضی نیست و این چیزی نیست که خواست رهبری باشد.
وی ادامه داد: این سخن رهبری که رای مردم حق الناس است حرف خیلی بزرگی است. گرچه صدا و سیما و رسانه های مانند آن که معمولا برای سخنان و گفته های رهبری مدت ها برنامه می سازند و بر آن تاکید می کنند از کنار این جمله گذشتند.
اهم اظهارات آیت الله هاشمی در ادامه می آید:
* در جلسات روحانیت مبارز در آستانه مجلس پنجم اکثریت آنها مایل بودند هر سی نفر نامزد مورد حمایت در تهران از یک جناح و آن هم چناح راست انتخاب شود. اما من می گفتم این درست نیست و باید این سی نفر بین دو جناح تقسیم شود تا روحانیت تقسیم نشود. چرا که روحانیت نفوذش در این وحدتی است که تا به حال داشته، حالا اگر در مقابل هم قرار بگیرند و رقابت کنند این چیز خوبی نیست. آنها قبول نکردند و کم کم از 15 تا آمدیم پایین. از آن طرف آقای دکتر حبیبی هم از اعضای کابینه برای من پیغام آورد که آقایان می گویند اگر برای ما سهمی به این جناح داده نشود، ما خودمان جداگانه لیست می دهیم. من نمی خواستم این اتفاق بیفتد. به هر حال هرچه گفتیم کار پیش نرفت تا اینکه رسیدیم به 5 کاندید. این پنج نفر هم ازمعتدلین جناح چپ مانند آقایان دعایی، انصاری، محجوب و کمالی بودند. جامعه روحانیت این موضوع را پذیرفتند و تصویب شد. اعضای کابینه هم برای من احترام قائل بودند و به تصمیم اعتراضی نکردند.
*بعد از دو سه روز آقای ناطق نوری پیش من آمد و گفت آقایان نمی پذیرند این 5 نفر نامزد شوند و می گویند چرا ما باید رایمان را به دیگران بدهیم. من گفتم ضرری که به روحانیت می خورد برای شما اهمیت ندارد؟ این ها می خواهند تفرقه ایجاد کنند؟ من گفتم در این صورت این پنج نفر و دوستانشان می روند در لیست دیگری وارد می شوند حالا نمی گویم که همه لیست شما شکست می خورد اما قطعا آنها موثرند و بخشی از ارا را به سمت خود می برند. آقای ناطق گفت من دوباره می روم با آنها صحبت می کنم. ایشان رفت و صحبت کرد و گفت نمی پذیرند. من گفتم چون کار دارم و نمی توانم دیگر در جلسه بیایم می توانیم این موضوع را به قضاوت «آقا» محول کنیم. ایشان رفت با رهبری صحبت کرد. رهبری هم گفتند چرا دست آنها را ببندیم خوب آنها بروند تشکیلات خود را داشته باشند. البته تشکیلاتی نبود و یک گروه دولتی بودند از معاونین و وزرای من و یک نفر هم آقای کرباسچی به عنوان شهردار تهران.
*وقتی این 5 نفر از حمایت جامعه روحانیت مایوس شدند و به انها هم چراغ سبز داده شد خودشان اعلامیه دادند. اعلامیه هم خیلی گرفت. طرف مقابل ترسیدند. متوسل به «آقا» شدند که «آقا» هم دستور دادند وزرا حق ندارند نماینده پیشنهاد کنند. وزرا خودشان از مجلس بیرون آمدند و نباید مجلس ساز باشند. اما معاونان می توانند فعالیت خود را داشته باشند. وقتی این خبر را دادیم سر شب آقای دکتر نوربخش و دیگر آقایان پیش من امدند و گفتند معلوم می شود« اقا» راضی نیست. اگر ایشان راضی نیستند ما به کلی صرف نظر می کنیم و بیانیه ها را ادامه نمی دهیم. من هم همانجا به رهبری تلفن کردم و نقل قول آنهارا منتقل کردم. ایشان گفتند نه من اجازه نمی دهم این کار را بکنند. اعلام کردند معاونین می توانند بیانید اما وزرا نه. من گفتم به معاونین می گویم اما به شهردار که نمی توانم دستور بدهم خودش صاحب نظر است. ایشان گفتند او با من. به هر حال آقای کرباسچی هم آمد و این هفت نفر کار را ادامه دادند. تا اینجا می خواهم نتیجه بگیرم که حزب کارگزاران را در حقیقت آقای ناطق و رهبری تاسیس کردند!
*رهبری می گفتند انتخابات که رقابتی باشد مردم بیشتر تشویق می شوند تا پای صندوق های رای حاضر شوند. ایشان از زاویه پر کردن صندوق ها به موضوع نگاه می کردند و من از زاویه اینکه روحانیت و نیروهای انقلابی در مقابل هم قرار نگیرند به آن نگاه می کردم. همینطور بحث ها ادامه داشت تا یک روز در دولت آقایان داشتند اولین بیانیه شان را امضا می کردند. همانجا در جلسه دولت به رهبری تلفن کردم گفتم ببینید این ها دارند امضا جمع می کنند. گفتند می دانم. بعدا عده ای این ها را به عنوان اختلاف من و شما مطرح می کنند. این خوب نیست. شما بگویید آن پنج نفر در لیست جامعه روحانیت پذیرفته شوند و این مسئله حل شود. ایشان گفتند یعنی می گویی که 270 نفر وارد مجلس نمی شوند؟! گفتم می روند اما عوارض آن این خواهد بود که روحانیت در برابر هم قرار می گیرد. به هر حال ایشان در همان تلفن به من گفتند تردید نکن همین روال خوب است. بگذار رقابتی باشد تا انتخابات شکل جدی تری پیدا کند. ما هم همین کار را کردیم. این جمعیت تازه تاسیس شده توانستند نزدیک به نیمی از کرسی ها را از آن خود کنند.
*بعد از اینکه این ها در مجلس قدرت پیدا کردند انها دیدند بد رقیبی برایشان خواهند بود، لذا تبلیغات علیه کارگزاران شروع شد.
* ما در دولت سازندگی دو تا انتخابات برگزار کردیم. هم مجلس و هم ریاست جمهوری که یک ذره هم اعتراض تقلب در آن نبود و بیشترین حضور مردم را هم داشت و کملا سالم بود. دیگر در انتخابات های بعدی به آن وسعت نرسید.
*مردم در دولت احمدی نژاد کاملا زده شدند. البته آن موقع نمی گذاشتند کسی این حرف ها را بزند اما مردم کم و بیش خودشان می دیدند چه اتفاقاتی می افتد. به همین دلیل مدت ها بود که مردم دیگر مایل نبودند در انتخابات فعال شوند. حداکثر به عنوان وظیفه ملی می رفتند و رای می دادند. اما وقتی مردم احساس کردند نیروهای طرفدار اعتدال به میدان آمدند مردم حال گرفتند و امیدوار شدند و آن زلزله ای که اتفاق افتاد آنها ترسیدند چون دیدند که خیلی سنگین تمام می شود. خواستند آن را به نحوی حل و فصل کنند اما نتیجه نگرفتند. اتفاقا خوب شد که به همین نحو عمل کردند. آقای روحانی با انگیزه بیشتر (چون من با اجبار آمدم اما ایشان با اختیار آمد) به عرصه آمد. البته وقتی ایشان آمد آن سطح بالایی که وقتی من آمدم به وجود آمد کمی افت کرد اما به هر حال اکثریت را برد.
* بوش با تریلیون ها هزینه جنگ در عراق را آغاز کرد اما در نهایت عراق را تحویل ایران داد و رفت. البته تحویل داد به ما و ما هم زحمت آن را می کشیم. برق و گاز و اب می دهیم و مواد خوراکی می دهیم. در این جنگ اخیر به آنها اسلحه دادیم. تا الان ما یک میلیارد اسلحه به آنها فروختیم چون آنها با تروریست ها می جنگند.
بخش های دیگر سخنان وی را به نقل از ایسنا و ایلنا بخوانید:
- پس از جنگ از مجلس برای ریاست جمهوری آمدم. سعی کردم کابینه دو دولت من معتدل و فراجناحی باشد و نیروهای چپ و راست و مستقل در کابینه باشند. برخلاف حرفهایی که می گویند، وابستگی به چپ و راست هیچ مشکلی در دولت نداشت، چون واقعاً کابینه کار بود.
- درخصوص طبقات اجتماعی نیز مخالفان سیاسی سال های سال است که تبلیغ می کنند در دولت سازندگی فقرا فقیرتر و اغنیا، قویتر شدند، اما مستندات رسمی می گوید برای اولین بار در آن دولت بود که جدول جینی به نفع فقرا اصلاح شد.
- {در پاسخ به انتقاد کسانی که میگویند دولت سازندگی کار سیاسی نکرد} انتخابات ریاست جمهوری در سال 76 بدون شائبه تقلب برگزار شد که در نوع خود بی نظیر بود.
- در جامعه پس از «هشت سال افراط کاری‌های دولت نهم و دهم» تحول ایجاد شد. مردم با توجه به شناختی که از مسؤولان داشتند، به این نتیجه رسیدند که افراط و تفریط کار به جایی نمی برد و باید با افکار اعتدالی کشور را اداره کرد.
- اگر مردم ببینند مسؤولین با رأی آنها می آیند، صبوری می کنند. اگر انتخابات سالم باشد، همه چیز در کشور ما آماده است که ایران الگوی جهان باشد.
- {با تأکید بر نقش انتخابات و حضور مردم و اشاره به جمله رهبری مبنی بر حق الناس بودن رأی مردم} گرفتن حق انتخاب از مردم گناه بزرگی است و تا خود صاحب حق نبخشد، فرد خطاکار در بارگاه الهی بخشیده نمی شود. باید برای تبیین مبانی فقهی این جمله رهبری تحقیق و پژوهش کرد.رهبری می توانستند این جمله را نگویند، ولی با هدف خاصی گفتند و باید روی آن کار و پژوهش شود.
- می توان از مخالفان توافق هسته ای فهمید که کار مهمی برای احقاق حق مردم ایران و جلوگیری از تداوم ظلم آنان در تحریمهای بین المللی انجام شد. عصبانیت اسرائیل، لابی صهیونیسم و استکباریون نشانه اهمیت کار است. ایران همیشه می گفت که براساس فتوای رهبری، ساخت بمب هسته ای را حرام می داند و الان همان قدرت هایی که به خاطر کمترین کار هسته ای جلسات بین المللی می گرفتند و قطعنامه می دادند، به عضویت ایران در باشگاه هسته ای رسمیت بخشیدند.
- این جمله اوباما و کری بسیار مهم است که تحریم تارنما شده و ایران از تحریم نمی ترسد و اگر توافق را کنگره رد کند، اعتبار دیپلماسی آمریکا در دنیا مخدوش می شود.
- اسناد بالادستی ما بر تقویت بخش خصوصی تأکید می کند. متاسفانه در برخی واگذاری ها از دولت گرفتند، با قیمتهای غیرواقعی به شبه دولتی ها دادند که به هیچ جا جواب نمیدهند.
- هرکس با هر توجیهی مردم را از انقلاب دور کند، خیانت به امام و آرمان های شهداست. هنوز هم حرف اصلی را مردم می زنند. جوانان، تحصیلکرده و آگاه هستند و نمی توان با شعارهای تبلیغاتی و بیان آمار غیر واقعی آنها را فریب داد، چون در بطن حوادث هستند.