یکی از رذائل اخلاقی که مسئولین در حکومت‌ها باید از آن دوری کنند، اشرافی‌گری و ثروت اندوزی است. بعضی از مسئولین، بجای اینکه از منابع در دسترس به فقرا کمک کنند، به ثروت‌اندوزی می‌پردازند. لذا عاقبت اصحاب الجنه که در سوره‌ی قلم بیان شده است، می‌تواند الگویی برای آنها باشد که امکان دارد ثروت و مالی که اندوخته اند، یک شبه از بین برود.
از جمله موارد برجسته‌ی دین مبین اسلام، تساوی و عدالت میان فقیر و غنی است و در حکومت اسلامی یکی از مواردی که حاکمان و مسئولین باید بدان توجه بسیار داشته باشند، عدم تضعیع حقوق حقه‌ی فقرا است. آیات و روایات و همچنین شواهد تاریخی موجود، یکی از خصوصیات طاغوت را اشرافی‌گری و فاصله‌ی طبقاتی میان حاکمان و مردم عادی بیان می دارد که از این صفت مذموم، در دین مبین اسلام نهی شده است.
حجت الاسلام و المسلمین محمدرضا نوراللهیان، استاد دانشگاه تربیت مدرس و حوزه درباره رواج خوی تجمل گرایی و گاهی اشرافی گری در میان برخی از اقشار از جمله روحانیت اظهار کرد: باید توجه کرد که عرف جوامع هم تغییر کرده است و ما در شرایط سخت و بدون امکانات زندگی نمی کنیم اما اتفاق ناگواری در روحانیت افتاده آن هم چشم هم چشمی است در صورتی که در گذشته نوع اندیشه و سلوک علما و روحانیون ارزش به حساب می آمد اما امروز ارزش در مادیات دیده می شوند. ما نباید خودمان را از سطح اکثریت جامعه جدا کنیم یا حداقل یک درجه بالاتر از سطح عادی مردم باشیم نه اینکه یک فاصله زیادی بگیریم؛ مشخص است چنین جامعه ای از اصول و مبانی خودش فاصله گرفته است و با توجه به چندین متن صریح در نهج البلاغه جامعه ای هم که از اصول خود فاصله بگیرد محکوم به شکست است.