نگاه غلط به امام حسن مجتبی علیه السلام!

عالی نیوز به نقل از خبرآنلاین: حجت‌الاسلام «محمدحسین قرنی» کارشناس ارشد مذهبی و سیره‌شناس در گفت‌وگو با فارس به بیان خاطره‌ای از مرحوم «علامه طباطبایی» (رحمه‌الله‌علیه) در بیان مظلومیت امام حسن (علیه‌السلام) پرداخت. وی گفت:

سرداب و شبستان امامزاده روح‌الله(ع) تهران+ عکس

سرداب و شبستان امامزاده روح‌الله(ع) در میدان امام خمینی(ره) تهران افتتاح شد و علاقه‌مندان همه روزه می‌توانند ضمن زیارت این آستان مقدس از فضای آن استفاده کنند.

 

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، بازسازی سرداب و شبستان امامزاده روح الله(ع) واقع در میدان امام خمینی(ره) تهران به پایان رسید و این محل برای استفاده زائران افتتاح شد.

مسئول فرهنگی اداره اوقاف ناحیه ۳ تهران با اشاره به تکمیل طرح عمرانی بقعه امامزاده روح الله(ع) درباره جزئیات آن به فارس گفت: در این امامزاده 2 شبستان با 800 مترمربع زمین و هزار و 350 مترمربع زیربنا در 2 طبقه ساخته شد، ضمن اینکه با بازگشایی درب ورودی این امامزاده از خیابان باب همایون به روی زائران علاقه‌مندان می‌توانند ضمن زیارت، از امکانات تعبیه شده و قرائت نمازهای جماعت بهره‌مند شوند این در حالی است که زائران پیش از این تنها یک ساعت در هفته امکان بازدید و زیارت از امامزاده را داشتند.

 

 به گزارش فارس امامزاده روح الله(ع) از نوادگان امام حسن مجتبی(ع) می‌باشد.مرقد مطهر این امام‌زاده جلیل‌القدر از بقاع متبرکه قدیمی تهران بوده که مطابق تاریخ مندرج بر روی کتیبه سردر قدیمی بقعه، تاریخ ساخت آن به سال 1311 هجری قمری (1272 هجری شمسی) بر می‌گردد.

زهد، صلح و مهربانی امام مجتبی قسمت سوم

یزید جوانى ناپخته، شهوت پرست، خود سر، و فاقد دور اندیشى و احتیاط بود. او فردى بى خرد، متهور، خوشگذران، عیاش، و داراى فکر سطحى بود.یزید که پیش از رسیدن به حکومت اسیر هوسهاو پایبند تمایلات افراطى بود، بعد از رسیدن به حکومت نیز نتوانست حداقل مثل پدر ظواهر اسلام را حفظ کند، و خود را ولو به صورت ظاهر، فردى دیندار و با ایمان معرفى کند بلکه در اثر خصلت بى پرواى و هوسبازى که داشت، علنا مقدسات اسلامى را زیر پا گذاشت و در راه رضاى شهوات خود از هیچ چیز فرو گذارى نکرد. او علناً شراب می ‏خورد و تظاهر به فساد و گناه می ‏کرد.یزید از لحاظ سیاسى آن قدر ناپخته بود که ماهیت اصلى حکومت بنى امیه را که دشمنى آشتی ناپذیر با اسلام و بازگشت به دوران جاهلیت و احیاى رژیم اشرافى آن زمان بود، کاملا به مردم نشان داد.این پرده دریها و بى بند وباریهاى یزید براى همه ثابت کرده بود که وى بکلى فاقد شایستگى و لیاقت براى احراز مقام خلافت و رهبرى جامعه اسلامى است. بنابراین مزدوران حکومت بنى امیه نمی ‏توانستند قیام حسین(ع) را در افکار عمومى متهم و آلوده سازند، زیرا مردم به چشم خود، رفتار یزید را، که کوچکترین تناسبى با موازین دینى و تعالیم مذهبى نداشت، می ‏دیدند، و همین رفتار یزید در افکار عمومى، مجوز خوبى براى قیام جهت واژگون ساختن چنین حکومتى به شمار می ‏رفت. در چنین شرائطى مردم قیام حسین بن على (ع) را قیام فرزند پیامبر (ص) بر ضد حکومت باطل به منظور حفظ اسلام تلقى مى‏کردند، نه اختلاف سیاسى و یا کشمکش بر سر تصاحب مقام و قدرت! جنبش نیرو می ‏گیرد علت دیگر قیام حسین بن على(ع) را باید در بیدارى افکار عمومى و افزایش نفوذ دعوت شیعیان پس از صلح امام مجتبى(ع) جستجو کرد، زیرا جنبشى که پس از امضاى صلح، بر ضد حکومت اموى آغاز شده بود روز بروز در حال گسترش و توسعه بود و بر دامنه نفوذ آن افزوده می ‏شد.سیاست معاویه نیز، دانسته یا نادانسته، موجب گسترش و نیرومندى این جنبش گردید، زیرا معاویه که پس از شهادت امام مجتبى(ع) میدان عمل را تا حدودى بلامانع می ‏دید، بیش از پیش عرصه را بر مردم - خاصه شیعیان و پیروان امیر مومنان(ع) تنگ گرفت و از هیچ گونه ظلم و ستم فروگذار نکرد.تجاوز مکرر معاویه به حقوق مسلمانان،حملات و شبیخونهاى پى در پى نظامیان خشن و ستم پیشه معاویه بر مناطق مختلف اسلامى، کشتن و آزار مردم بی گناه،نقض پیمان صلح و بیعت گرفتن براى ولیعهدى یزید- برخلاف مفاد صریح صلحنامه - و بالاخره مسموم ساختن امام مجتبى(ع) مسائلى بود که وجهه عمومى حکومت بنى امیه را بیش از پیش لکه دار ساخت و موقعیت آن را تضعیف کرد. این حوادث موجب همبستگى و فشردگى هر چه بیشتر صفوف شیعیان و تقویت جبهه ضد اموى شد و بتدریج زمینه نهضت و قیام حسینى را فراهم ساخت.دکتر «طه حسین»، دانشمند و نویسنده معروف مصرى، پس از بیان سختگیریهاى معاویه نسبت به شیعیان پس از صلح، می ‏نویسد: «در ده سال آخر حکومت معاویه، کار شیعیان بالا گرفت و دعوت آنها در شرق کشور اسلامى و جنوب مناطق عربى فوق العاده انتشار یافت، به طورى که هنگام مرگ معاویه عده بسیارى از مردم، مخصوصاً اهل عراق، لعن معاویه و محبت اهل بیت را جزئى از وظیفه دینى خود می ‏دانستند».(52)بدین ترتیب، جامعه اسلامى به قدر کافى چهره حقیقى حکومت اموى را شناخت، و طعم تلخ شکنجه هاى آن را چشید، و از انواع ظلمها و تجاوزهاى این حکومت به حقوق مسلسانان،آگاه شد و ماسکى که این حکومت در ابتداى زمامدارى معاویه بر چهره زده بود کنار رفته مردم با قیافه اصلى آن آشنا گشتند. و در نتیجه، با مرگ معاویه و رشد و آگاهى حامعه اسلامى، تمام عواملى که در زمان وى مانع تحقیق یک قیام پیروزمند بود، بر طرف شد و راه قیام بر ضد حکومت اموى کاملاً هموار گردید و در این هنگام بود که حسین بن على (علیه السلام) ضربت قاطع را بر پیکر حکومت فاسد بنى امیه وارد ساخت و آن قیام بزرگ و بی ‏نظیر را پى ریزى نمود. نهضت الهام بخش قیام حسین بن على(ع) تحول دامنه دارى در جامعه اسلامى به وجود آورد، اوضاع را دگرگون ساخت و افکار عمومى را بر ضد حکومت بنى امیه شوراند و منشأ پیدایش نهضتها و انقلابهاى پى در پى و بزرگى مانند: