تاریخ وقوع: وفات «ابوالقاسم حسین بن روح نوبختی» (18شعبان326 ق)
تاریخ وقوع: وفات «ابوالقاسم حسین بن روح نوبختی» (18شعبان326 ق)
حادثه دو شب پیش ترور سفیر روسیه در ترکیه رویدادی غیر قابل پیشبینی و شوکهکننده بود و با وجودی که میتوانست تاثیرات و پیامدهایی مخرب بر روابط تازه احیا شده آنکارا - مسکو بر جا بگذارد، اما رهبران دو کشور با هوشمندی تلاش کردند تاثیرات مخرب این حادثه را در هر دو طرف مهار کنند و اجازه ندهند این حادثه روابط دوجانبه آنها را خراب کند.
اما این حادثه که ممکن است تصاویر آن سالها و دههها به عنوان یکی از مهمترین رویدادهای جهان در خاطره تاریخ دیپلماسی بینالمللی به جا بماند، خود به تنهایی گویای حقایقی چند است.نخستین نکته درباره این حادثه اینکه این رویداد با هر انگیزهای که بوده باشد، بدون تردید یک آبروریزی گسترده برای دستگاه سیاست خارجی و پرستیژ بینالمللی دولت ترکیه است و از این منظر «مولود مرت آلتین تاش» - افسر جوان ترورکننده سفیر روسیه - خواسته یا ناخواسته پیش از اینکه بدن جناب سفیر را هدف قرار دهد، به شقیقه آبروی بینالمللی کشورش شلیک کرده است.نکته مهمتر از آن اینکه دولت ترکیه به دلیل شرمندگی از بابت این حادثه مجبور شد اجازه حضور افسران تحقیق روسی بابت تحقیق روی پرونده این ترور را به دولت روسیه بدهد و از سوی دیگر ممکن است شرمندگی از بابت این رویداد تلخ، سبب شود تا دولت آنکارا در هفتهها و ماههای پیش رو - که از جهت حل و فصل بحران سوریه در مرحله حساسی قرار خواهد گرفت - در مراودات دیپلماتیک خود با روسیه همواره ملاحظه این حادثه را داشته و برای جبران این موضوع امتیازاتی را به مسکو بدهد.درباره انگیزهها و سناریوهای احتمالی رویداد عصر دوشنبه در شهر آنکارا چهار گمانه مطرح است:
عالی نیوز به نقل از دیپلماسی ایرانی: ۴۰ سال پس از تعیین اولین سفیر زن تاریخ ایران، اولین سفیر زن تاریخ جمهوری اسلامی انتخاب شد. سال ۱۳۵۴ مهرانگیز دولتشاهی راهی دانمارک در شمال اروپا شد و سال ۱۳۹۴ مرضیه افخم عازم مالزی در جنوب آسیا می شود. دولتشاهی پس از کسب عنوان اولین نماینده زن مجلس تاریخ ایران، اولین دیگری را به نام خود کرد؛ همانند افخم که پس از آنکه اولین سخنگوی زن وزارت خارجه شد، بر جایگاه اولین سفیر زن پس از انقلاب نشست.
عالی نیوز به نقل از رهروان ولایت - قرآن در مورد مبعوث کردن پیغمبران اینگونه میفرماید: «هُوَ الّذی بَعَثَ فِی اْلأُمِّیِّینَ رَسُولاً مِنْهُمْ یَتْلُوا عَلَیْهِمْ آیاتِهِ وَ یُزَکِّیهِمْ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ إِنْ کانُوا مِنْ قَبْلُ لَفی ضَلالٍ مُبینٍ». [جمعه/2] «اوست خدایی که در میان جمعیت درس نخوانده، پیامبری را از خود آنان مبعوث کرد، تا آیات الهی را بر آنان بخواند و آنان را پاک سازد و کتاب و حکمت تعلیم دهد، هر چند پیش از آن در گمراهی آشکاری بودند.» در 27 رجب مردی از تبار ابراهیم پا به عرصه زمین گذاشت[1] که سبب خلقت نامیده شده و جمله لولاک در وصفش درخشد.[2] کسی که ابراهیموار بت را شکست و بتخانه را ویران کرد. در میان مردمی گمراه و بتپرست بدنیا آمد ولی پاک و ابراهیموار زندگی کرد. قبل از بعثت سالی یک ماه برای عبادت به غار حرا میرفت. پیغمبر روحش را با عبادت مصفَی کرد تا مصطفی شد.