قرارداد ننگین گلستان میان ایران و روسیه (1192ش)

تاریخ وقوع: 20 مهر

امضای قرارداد ننگین گلستان میان ایران و روسیه در پی شکست ایران از روسیه (1192ش)

با امضای قراردادی بین حاکم گرجستان و امپراتور روسیه، گرجستان تحت نفوذ روسیه قرار گرفت. چون بسیاری از ساکنان این منطقه مسلمان بودند و تبعیت از یک حکومت غیرمسلمان را ننگ می‏دانستند به ایران کوچ کردند. افزون براین، برادر حاکم گرجستان که از این قرارداد ناراضی بود به دربار فتحعلی شاه آمد و دولت ایران را به جنگ با روس‏ها دعوت کرد. در پی این حوادث قوای روس با یورش به شهرهای گنجه، شوش و ایروان، آن مناطق را مورد تعرض قرار دادند. پس از این حملات بسیاری از علما، مردم را به مبارزه با کفار روس دعوت کردند. بدین ترتیب بود که دوره اول جنگ‏های ایران و روس آغاز شد و پس از گذشت ده سال از شعله‏ ور شدن آتش جنگ،

مصائب برجام و ماجرای غیبت ولایتی!

ایرنا- تهران- علی اکبر ولایتی در حالی اکنون از مصائب برجام سخن می گوید و به مجلس نهم بابت تصویب آن می تازد که هنگام بررسی برجام در کمیسیون ویژه مجلس، بر خلاف برنامه از حضور در این کمیسیون خودداری کرده است.

با این حال او اکنون، سه سال بعد از تصویب و اجرایی شدن برجام می گوید: «آیا مجلس باید چنین چیزی که این میزان مهم است را در عرض 20 دقیقه تصویب کند؟ مشخص است که مجلس نیز کار خود را به خوبی انجام نداده است. برخی می گویند که در کمیسیون های مجلس به اندازه کافی بررسی شده بود، اگر درست بررسی شده بود که ما این مصائب را امروز نداشتیم!»

ترجمه و شرح نامه 53 نهج البلاغه (عهدنامه مالک اشتر)؛

وَ أَشْعِرْ قَلْبَکَ الرَّحْمَةَ لِلرَّعِیَّةِ وَ الْمَحَبَّةَ لَهُمْ وَ اللُّطْفَ بِهِمْ وَ لَا تَکُونَنَّ عَلَیْهِمْ سَبُعاً ضَارِیاً تَغْتَنِمُ أَکْلَهُمْ، فَإِنَّهُمْ صِنْفَانِ: إِمَّا أَخٌ لَکَ فِی الدِّینِ وَ إِمَّا نَظِیرٌ لَکَ فِی الْخَلْقِ، یَفْرُطُ مِنْهُمُ الزَّلَلُ وَ تَعْرِضُ لَهُمُ الْعِلَلُ وَ یُؤْتَى عَلَى أَیْدِیهِمْ فِی الْعَمْدِ وَ الْخَطَإِ، فَأَعْطِهِمْ مِنْ عَفْوِکَ وَ صَفْحِکَ مِثْلِ الَّذِی تُحِبُّ وَ تَرْضَى أَنْ یُعْطِیَکَ اللَّهُ مِنْ عَفْوِهِ وَ صَفْحِهِ، فَإِنَّکَ فَوْقَهُمْ وَ وَالِی الْأَمْرِ عَلَیْکَ فَوْقَکَ وَ اللَّهُ فَوْقَ مَنْ وَلَّاکَ وَ قَدِ اسْتَکْفَاکَ أَمْرَهُمْ وَ ابْتَلَاکَ بِهِمْ.

 

وَ أَشْعِرْ قَلْبَکَ الرَّحْمَةَ لِلرَّعِیَّةِ وَ الْمَحَبَّةَ لَهُمْ وَ اللُّطْفَ بِالْإِحْسَانِ إِلَیْهِمْ وَ لَا تَکُونَنَّ عَلَیْهِمْ سَبُعاً ضَارِیاً تَغْتَنِمُ أَکْلَهُمْ فَإِنَّهُمْ صِنْفَانِ إِمَّا أَخٌ لَکَ فِی الدِّینِ وَ إِمَّا نَظِیرٌ لَکَ فِی الْخَلْقِ تَفْرُطُ مِنْهُمُ الزَّلَلُ وَ تَعْرِضُ لَهُمُ الْعِلَلُ وَ یُؤْتَى عَلَى أَیْدِیهِمْ فِی الْعَمْدِ وَ الْخَطَإِ فَأَعْطِهِمْ مِنْ عَفْوِکَ وَ صَفْحِکَ مِثْلَ الَّذِی تُحِبُّ أَنْ یُعْطِیَکَ اللَّهُ مِنْ عَفْوِهِ فَإِنَّکَ فَوْقَهُمْ وَ وَالِی الْأَمْرِ عَلَیْکَ فَوْقَکَ وَ اللَّهُ فَوْقَ مَنْ وَلَّاکَ بِمَا عَرَّفَکَ مِنْ کِتَابِهِ وَ بَصَّرَکَ مِنْ سُنَنِ نَبِیِّهِ صلی الله علیه وآله عَلَیْکَ بِمَا کَتَبْنَا لَکَ فِی عَهِدْنَا هَذَا.

 

فرهنگ لغت

روز جهانى مطبوعات

تاریخ وقوع: 13 اردیبهشت(3 مه)

مطالب و نوشته هایى از چاپ و انتشار مى یابد و براى مطالعه در دسترس ‍ عموم قرار مى گیرد اعم از کتاب ، مجله ، ماهنامه ، روزنامه و...را مطبوعات مى نامند. اما در عرف عام ، مطبوعات بیشتر به روزنامه و مجله هایى اطلاق مى شود که اخبار روز و جدید در آن به چاپ رسیده باشد.
از سنگ نبشته ها و جنگ نامه هاى سلاطین هخامنشى ، ساسانى و سلسله هاى پادشان قدیم که پیروزیها و وقایع مهم را بر آن حک مى کردند که بگذریم ، شاید بتوان گفت که آغاز سده پنجم هجرى و به روزگار سلطان محمود غزنوى در غزنین روزنامه اى به نام ایام و یا برخى از جراید به همین نام در عراق و شام و به روزگار نظامى و پیش از او در شهر گنجه و جاهاى دیگر جریده ادبى وجود داشته است . همچنین در زمان سزار، روزنامه اى به نام اکتادیورناى به طور خطى دست نوشته و در فرانسه اخبار ادبى نوول لیترر شامل افسانه ها و قطعه هاى نظم و نثر و قصائد ستایشگران هیاءت حاکمه روز در دسترس عموم نهاده مى شد. این روزنامه ها در واقع کارنامه شهریار عصر را در برداشت تا مردم آنها را بخوانند و کارهاى انجام یافته را بدانند.

عاقبت ﻛﺴﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﻋﻬﺪ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺷﻜﻨﻨﺪ

الرعد
وَالَّذِینَ یَنقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِن بَعْدِ مِیثَاقِهِ وَیَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَن یُوصَلَ وَیُفْسِدُونَ فِی الْأَرْضِ أُولَٰئِکَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَلَهُمْ سُوءُ الدَّارِ
ﻭ ﻛﺴﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﻋﻬﺪ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﻛﺮﺩﻧﺶ ﻣﻰ ﺷﻜﻨﻨﺪ ، ﻭ ﭘﻴﻮﻧﺪﻫﺎﻳﻰ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭﻯ ﺁﻥ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﻣﻰ ﮔﺴﻠﻨﺪ ، ﻭ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﻓﺴﺎﺩ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ ، ﻟﻌﻨﺖ ﻭ ﻓﺮﺟﺎم ﺑﺪ ﻭ ﺩﺷﻮﺍﺭ ﺁﻥ ﺳﺮﺍﻯ ﺑﺮﺍﻯ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﺳﺖ .(25)