تاریخ وقوع: 20 بهمن سال 1364 سـاعـت 22:10
پـیـروزیـهـاى فـزایـنـده جـمـهـورى اسـلامـى که با فتح خرمشهر به اوج خود رسید. غرب را بر آن داشت که به منظور فراهم آمدن شرایط مناسب در تـحـمـیـل صلح و سازش به جمهورى اسلامى ، تلاش اصلى را معطوف بر حفظ صدام نماید. بدین ترتیب از یکسو پافشارى و تصمیم قطعى غرب مـبـنـى بـر حـفـظ صـدام بـه هـر شـکـل مـمـکـن ، و از سـوى دیـگـر، عـزم راسـخ جـمـهـورى اسـلامـى جـهـت حـصول به اهداف خود در جنگ و تن در ندادن به سازش و تسلیم نشدن در برابر فشارهاى همه جانبه استکبار، به نوعى ، حالت نه جنگ ، نه صلح را مـیـان طـرفـیـن حـاکم کرد. به عبارتى دیگر، استکبار جـهـانـى سـعـى داشـت جـمهورى اسلامى توانایى لازم جهت انجام حرکت سرنوشت ساز و تعیین کننده به منظور پایان دادن به جنگ ، با پافشارى بر آرمـانـهـاى مـطـلوب خـود را از دست بدهد. در واقع حفظ صدام و بازداشتن ایران از پافشارى روى آرمانهاى خود، برقرارى موازنه قوا بود.