وقتی خطبه ۲۲۸ نهج البلاغه را بررسی می‌کنیم؛ *می‌فهمیم عبارت «لِلَّهِ بَلَاءُ فُلَانٍ فَلَقَدْ قَوَّمَ الْأَوَدَ؛ خداوند فلانی را خیر دهد، چه این که کژی‌ها را راست کرد.» در اصل سخن دختر ابی خثیمه بوده و این مطلب را تاریخ طبری، ج۳، ص۲۸۵ بیان کرده است.
در کتاب وزین و عظیم الشأن نهج البلاغه، کلامی منتسب به امیر المؤمنین(علیه‌السلام) وجود دارد که برخی آن را بیان فضایل خلیفه دوم اهل سنت و از زبان حضرت علی(علیه‌السلام) دانسته‌اند. در این یادداشت به بررسی آن کلام و مفهوم شناسی آن می‌پردازیم: