در اول ژانویه 1880م یک شرکت فرانسوی، حفر کانال پاناما را آغاز کرد و 11 سال بعد در سال 1891م در حالی که 33 کیلومتر از حفر کانال به پایان رسیده بود، به علت سوء استفاده های مالی و ورشکستگی، از ادامه حفاری باز ماند. در سال 1902م دولت امریکا شرکت فرانسوی را خریداری کرد و در سال بعد، کار حفاری را به شرط تسلط بر نواری به عرض 16 کیلومتر در دو طرف کانال و همچنین استیلا بر آبهای دو دهانه کانال آغاز کرد. امریکا با این کار، ثروت قابل توجهی را برای خود به ارمغان آورد و با ایجاد پادگان نظامی در منطقه، امریکای لاتین را تحت کنترل و نظارت گرفت. در نهایت، کار حفاری کانال پاناما به طول بیش از 60 کیلومتر که دو اقیانوس اطلس و آرام را به هم متصل می کرد، در روز 15 اوت 1914م پایان پذیرفت و در این روز افتتاح شد. مردم پاناما طی سالهای بعد با حضور نیروهای امریکا در منطقه مخالف بودند. از این رو با مبارزات خود، قراردادِ حضور نیروهای امریکا را منسوخ کردند و طی قراردادی، در سال 1977م قرار بر این شد که امریکا تا سال 2000م خاک پاناما را ترک کند و در نهایت در سال 2000م پس از یک قرن، خاک پاناما از قوای امریکایی تخلیه شد. (ر.ک: 1 ژانویه)